استخـاره, ازدواج; بـايـدهـا و نبـايـدهـا
راهيست راه عشق كه هيچـش كناره نيست
آنجـا جز آنكه جـان بسپـارنـد چـاره نيست
هـرگه كه دل به عشق دهـى خـوش دمـى بـود
در كـار خيـر, حـاجت هيچ استخاره نيست(1)
((استخاره)), پنجره اى روشـن, به سـوى فضايى قدسـى است كه نسيـم آرامـش و اطمينان در سراى دلها مـى نشاند و انسانهاى ديـن باور و خـداجـو را از ترديد, دودلـى و آشفتگـى خاطر مـى رهاند. لحظه هاى حساس زنـدگـى كه هنگامه انتخاب درست و سـرنـوشت ساز است هماننـد فرشته اى آسمانى مسير خيرآفريـن را به آدمى مىآمـوزاند و امروزى پراميد و فردايـى پـرنـويـد را فرا روى انسانهاى هـوشمنـد قرار مى دهد.