مصاحبه حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی با رادیو کرمان به مناسبت شهادت امام جواد(ع) مردادماه 97
مصاحبه حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی با رادیو کرمان به مناسبت شهادت امام جواد(ع) مردادماه 97
پی نوشت:
1- بحارالانوار، ج 50ص 100 - 98؛ دلائل الامامة، ص 206.
2- بحار الانوار، ج 50، ص 74 تا 78، ح 3. منتهی الامال.
3- کافی ج4 ص43
4- بحار:5٠/4٩، حدیث ٢6.
الحمدلله، الصلاةو السلام علی رسول الله وعلی آله آل الله.
بنده هم اکنون در مکه مکرمه نایب الزیاره حضرتعالی وهمه شنوندگان وهم استانی های عزیز هستم وان شاء الله که خدای متعال سفر حج را رزق و روزی همه شما بگرداند .
سفر هشتاد نفر از برجستگان شيعه براي يافتن امام بر حق:
هنگامي كه امام رضا عليه السلام از دنيا رفت، امام جواد عليه السلام در حدود هفت سال داشت، در بغداد و ساير شهرها، بين شيعيان در مورد جانشين حضرت رضا (عليه السلام) اختلاف شد، موسم حج نزديك شده بود، هشتاد نفر از فقهای بغداد به همراه جماعتي از بزرگان و معتمدين شيعه و ساير مردم كه براي انجام حج ، بيرون آمده بودند به مدينه آمدند تا از نزديك با امام جواد عليه السلام ديدار نمايند، در مدينه به خانه امام صادق عليه السلام كه خلوت بود، وارد شدند،آنگاه عبدالله بن موسي عليه السلام (عموي حضرت جواد عليه السلام) آمد و در صدر مجلس نشست، شخصي اعلام كرد كه اين آقا، فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم است، هر كس سؤال دارد از او بپرسد.چند مسأله از او سؤال شد، ولي او جواب نادرست داد، حاضران متحير و اندوهناك شدند و فقهاي مجلس، پريشان گشتند، تصميم گرفتند كه برخيزند و آن خانه را ترك كنند، و با خود مي‌گفتند: اگر حضرت جواد عليه السلام پاسخ سؤالات ما را مي‌دانست، عبدالله جواب نادرست به ما نمي‌داد، در اين هنگام دري از جانب صدر مجلس، باز شد و موفق (غلام و خدمتكار حضرت جواد) وارد مجلس شد، و حضرت جواد عليه السلام را نشان داد و گفت «اين ابو جعفر (حضرت جواد عليه السلام) است.» كه هم اكنون مي‌آيد، همه حاضران به احترام او برخاستند و به استقبالش شتافتند و به او، سلام كردند، آن حضرت وارد گرديد و نشست و همه حاضران در سكوت بودند، آنگاه صاحب مسأله برخاست و چند مسأله پرسيد، و امام جواد عليه السلام جواب آنها را طبق حكم الهي بيان داشت، شيعيان خوشحال شدند، و او را مدح كرده ستودند و گفتند: «عموي شما عبدالله، چنين و چنان، فتوا داد»، حضرت جواد عليه السلام فرمود : « لا اله الا الله، ای عمو! فردای قیامت برایت بسیار گران خواهد بود که نزد خدا بایستی و خدا به تو بگوید: با آن که در میان امت، داناتر از تو وجود داشت، چرا ندانسته به بندگان من فتوا دادی؟! » به اين ترتيب آنها به امامت حضرت جواد عليه السلام اطمينان يافتند و به وطن خود بازگشتند.(1)
امام جواد(ع) مظهر جود هستند ودر واقع والاترین جود هم جود علمی است و نقشی که امام جواد(ع) داشتند این بود که هم امامت خودشان وهم امامت ائمه را تثبیت کردند وهم مسئله مهم امامت وهم شیعیان را حفظ کردند .
مناظره امام جواد(ع) با یحیی بن اکثم:
درباب اهمیت مناظرات وعلم امام جواد (ع) که علم الهی است وقتی که مأمون امام جواد(ع) را به بغداد دعوت کرد وچون هر دسیسه ای کرد تا امام را با خودش همراه کند نتوانست واز طرفی هم در بحث آوردن امام رضا(ع)به تشکیلات خودش شکست خورده بود ومی خواست یک جاسوس درخانه امام داشته باشد برای همین تصمیم گرفت دختر خودش را به عقد امام جواد(ع) در بیاورد وقتی که مسئله ازدواج را مطرح کرد بزرگان بنی عباس شروع به مخالفت کردند وبه اینجا رسید که بنا شد یک جلسه علمی تشکیل بدهند وخودِ مأمون خاندان اهلبیت را می شناخت به بنی عباس گفت: شما بزرگ علمی خودتان را بیاورید تا مسائلش را مطرح کند وآنها هم رفتند وبزرگ علمی خودشان را آوردند ویکی از دانشمندان بزرگ آن زمان که یحیی پسر اکثم بود را آوردند . یحیی بن اَکثَم قاضی القضات وقت ، بزرگترین روحانی اهل سنت آن زمان بود که در دانش سرآمد همه بود. هنگامی که امام جواد(ع) وارد این مجلس شدند ، عظمت الهی و اُبهت امام به گونه ای بود که همگان ناخواسته جلوی پای امام بلندشدند. مأمون، امام جواد (ع)را درکنار خودش نشاند، یحیی بن اکثم از مامون اجازه خواست تا مباحثه را شروع کرد، که مامون برای حفظ ظاهر گفت از خود امام اجازه بگیرید که اجازه دادند و یحیی بن اکثم سوال کرد : درباره ی شخصی که مُحرِم بوده و در آن حال حیوانی را شکار کرده است، چه می گویید؟ (همانطور که می دانید در حالت احرام صید کردن حرام است). امام فرمودند: آیا این شخص، شکار را در بیرون حرم امن الهی کشته یا در حرم؟ عالم به حکم حُرمت شکار در حال احرام بوده یا جاهل؟ عمداً کشته یا به خطا؟ آزاد بوده یا برده؟ صغیر بوده یا کبیر؟ برای اولین بار چنین کاری کرده یا قبلاً صید کرده بود؟ صید کشته شده از پرندگان بوده یا از غیر پرندگان؟ از صیدهای کوچک بوده یا بزرگ؟ محرم بر کشتن صید اصرار دارد یا پیشمان است؟ کشتن در شب بوده یا روز؟ در حال کشتن صید، محرم به احرام عمره بوده یا حج؟ یحیی بن اکثم، مات و متحیر گشت و آثار ناتوانی و شکست در چهره اش پیدا شد. او به گونه ای به لکنت افتاد که همه اهل مجلس، متوجه حیرت و سرگردانی اش گردیدند.زيرا امام جواد (ع) با اين پرسش ها، براي او تشريح كرد كه مسأله او، صدها و بلكه بيش از دو هزار فرع دارد. مأمون، شكر و سپاسي گفت و ابراز كرد كه آيا دانستيد آنچه را كه من به شما گفتم؟!در پایان مأمون گفت: اگر موافقید، شما هم از یحیی سئوالی بکنید.امام جواد علیه السلام به یحیی فرمودند: بپرسم؟ یحیی گفت: فدایت شوم، هر طور میل شماست. اگر توانستم جواب می‌دهم و گرنه از شما استفاده می‌کنم، امام جواد علیه السلام پرسیدند:« مردی در ابتدای روز به زنی حرام بود، پیش از ظهر حلال شد، ظهر حرام شد و عصر حلال شد، هنگام غروب حرام شد، پس از عشا حلال شد، نیمه شب حرام شد و هنگام طلوع فجر حلال شد. حکم این زن چیست؟ و چرا پیوسته حلال و حرام می‌شد؟» یحیی گفت: سوگند به خدا جوابش را نمی‌دانم.
اگر مایل هستید، پاسخ بفرمایید تا بهره ببریم. امام جواد علیه السلام فرمودند:« این زن یک کنیز بود. مردی بیگانه او را در ابتدای روز خرید و زن بر او حلال شد. هنگام ظهر او را آزاد کرد و حرام شد، وقت عصر با او ازدواج کرد و حلال شد. وقت غروب او را مظاهره کرد و حرام شد.
(مظاهره نوعی طلاق است که شرط رجوع به همسر، دادن کفاره است.) وقت عشا کفاره‌ی ظهار داد و حلال شد. نصف شب او را طلاق داد و حرام شد. وقت طلوع فجر رجوع کرد و حلال شد.(2) یحیی واقعاً نتوانست دیگر جواب امام را بدهد ، علم امام یک علم الهی است ، شبهات را برطرف کردند ودر یک مجلس تا سی هزار مسئله از امام جواد(ع) سوال کردند .
در باب بخشندگی امام جواد(ع)باید بگویم که در واقع امام جواد(ع)مظهر جود وبخشش هستند هم خودشان وهم سفارشاتشان،جالب است که امام رضا(ع) یک نامه ای را برای امام جواد(ع) فرستادندوفرمودند: فرزندم به من خبر رسیده که که غلامان شما را از درب کوچک می برند وحسودی می کنند از اینکه شما به مردم جود وبخشش داشته باشی وخسیس بازی درمی آوردند ، عزیزدلم همیشه طلا ونقره ودینار ودرهم با خودت همراه داشته باش و از درب بزرگ هم رفت وآمد کن وبعد فرمودند به عموهای خودت کمتر از پنجاه دینار که می شود پنجاه مثقال نبخش وبه عمه ها کمتر از بیست وپنج دینار نبخش(3) و این نکته ای که من باید خدمت شما عرض کنم این است که بعضی ها نسبت به فقرا خیلی بخشنده هستند ولی نسبت به فقرای فامیل خودشان خساست می کنند درحالیکه طبق فرموده حضرت(ع) ، از علامت بخشنده بودن مرد این است که نسبت به کسانی که حقی بر گردن او دارند، بخشندگی داشته باشد، این شیوه امام جواد(ع) است .
اسماعیل بن عباس هاشمى مى‌گوید: روز عیدى بود که خدمت امام جواد(ع) رسیدم و نزد آن حضرت درباره تنگى زندگى و معاش نالیدم، حضرت سجاده‌اش را بلند کرد و از خاک، تکه طلایى بیرون آورد و به من داد. آن را به بازار بردم به اندازه شانزده مثقال طلا بود.(4)
ویژگی امام دستگیری از فقرا ونیازمندان بود و ویژگی دیگر امام توضع در مقابل مردم وتشویق آنها به کسب وکار بود وآخرین نکته را عرض کنم وآن هم این است که عزیزان ودانشمندان جوان ما توجه کنند امام جواد(ع) الگوی دانشمندان جوان هستند .ان شاء الله در کنار خانه خدا نایب الزیاره همه شما عزیزان خواهم بود.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.
بنده هم اکنون در مکه مکرمه نایب الزیاره حضرتعالی وهمه شنوندگان وهم استانی های عزیز هستم وان شاء الله که خدای متعال سفر حج را رزق و روزی همه شما بگرداند .
سفر هشتاد نفر از برجستگان شيعه براي يافتن امام بر حق:
هنگامي كه امام رضا عليه السلام از دنيا رفت، امام جواد عليه السلام در حدود هفت سال داشت، در بغداد و ساير شهرها، بين شيعيان در مورد جانشين حضرت رضا (عليه السلام) اختلاف شد، موسم حج نزديك شده بود، هشتاد نفر از فقهای بغداد به همراه جماعتي از بزرگان و معتمدين شيعه و ساير مردم كه براي انجام حج ، بيرون آمده بودند به مدينه آمدند تا از نزديك با امام جواد عليه السلام ديدار نمايند، در مدينه به خانه امام صادق عليه السلام كه خلوت بود، وارد شدند،آنگاه عبدالله بن موسي عليه السلام (عموي حضرت جواد عليه السلام) آمد و در صدر مجلس نشست، شخصي اعلام كرد كه اين آقا، فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم است، هر كس سؤال دارد از او بپرسد.چند مسأله از او سؤال شد، ولي او جواب نادرست داد، حاضران متحير و اندوهناك شدند و فقهاي مجلس، پريشان گشتند، تصميم گرفتند كه برخيزند و آن خانه را ترك كنند، و با خود مي‌گفتند: اگر حضرت جواد عليه السلام پاسخ سؤالات ما را مي‌دانست، عبدالله جواب نادرست به ما نمي‌داد، در اين هنگام دري از جانب صدر مجلس، باز شد و موفق (غلام و خدمتكار حضرت جواد) وارد مجلس شد، و حضرت جواد عليه السلام را نشان داد و گفت «اين ابو جعفر (حضرت جواد عليه السلام) است.» كه هم اكنون مي‌آيد، همه حاضران به احترام او برخاستند و به استقبالش شتافتند و به او، سلام كردند، آن حضرت وارد گرديد و نشست و همه حاضران در سكوت بودند، آنگاه صاحب مسأله برخاست و چند مسأله پرسيد، و امام جواد عليه السلام جواب آنها را طبق حكم الهي بيان داشت، شيعيان خوشحال شدند، و او را مدح كرده ستودند و گفتند: «عموي شما عبدالله، چنين و چنان، فتوا داد»، حضرت جواد عليه السلام فرمود : « لا اله الا الله، ای عمو! فردای قیامت برایت بسیار گران خواهد بود که نزد خدا بایستی و خدا به تو بگوید: با آن که در میان امت، داناتر از تو وجود داشت، چرا ندانسته به بندگان من فتوا دادی؟! » به اين ترتيب آنها به امامت حضرت جواد عليه السلام اطمينان يافتند و به وطن خود بازگشتند.(1)
امام جواد(ع) مظهر جود هستند ودر واقع والاترین جود هم جود علمی است و نقشی که امام جواد(ع) داشتند این بود که هم امامت خودشان وهم امامت ائمه را تثبیت کردند وهم مسئله مهم امامت وهم شیعیان را حفظ کردند .
مناظره امام جواد(ع) با یحیی بن اکثم:
درباب اهمیت مناظرات وعلم امام جواد (ع) که علم الهی است وقتی که مأمون امام جواد(ع) را به بغداد دعوت کرد وچون هر دسیسه ای کرد تا امام را با خودش همراه کند نتوانست واز طرفی هم در بحث آوردن امام رضا(ع)به تشکیلات خودش شکست خورده بود ومی خواست یک جاسوس درخانه امام داشته باشد برای همین تصمیم گرفت دختر خودش را به عقد امام جواد(ع) در بیاورد وقتی که مسئله ازدواج را مطرح کرد بزرگان بنی عباس شروع به مخالفت کردند وبه اینجا رسید که بنا شد یک جلسه علمی تشکیل بدهند وخودِ مأمون خاندان اهلبیت را می شناخت به بنی عباس گفت: شما بزرگ علمی خودتان را بیاورید تا مسائلش را مطرح کند وآنها هم رفتند وبزرگ علمی خودشان را آوردند ویکی از دانشمندان بزرگ آن زمان که یحیی پسر اکثم بود را آوردند . یحیی بن اَکثَم قاضی القضات وقت ، بزرگترین روحانی اهل سنت آن زمان بود که در دانش سرآمد همه بود. هنگامی که امام جواد(ع) وارد این مجلس شدند ، عظمت الهی و اُبهت امام به گونه ای بود که همگان ناخواسته جلوی پای امام بلندشدند. مأمون، امام جواد (ع)را درکنار خودش نشاند، یحیی بن اکثم از مامون اجازه خواست تا مباحثه را شروع کرد، که مامون برای حفظ ظاهر گفت از خود امام اجازه بگیرید که اجازه دادند و یحیی بن اکثم سوال کرد : درباره ی شخصی که مُحرِم بوده و در آن حال حیوانی را شکار کرده است، چه می گویید؟ (همانطور که می دانید در حالت احرام صید کردن حرام است). امام فرمودند: آیا این شخص، شکار را در بیرون حرم امن الهی کشته یا در حرم؟ عالم به حکم حُرمت شکار در حال احرام بوده یا جاهل؟ عمداً کشته یا به خطا؟ آزاد بوده یا برده؟ صغیر بوده یا کبیر؟ برای اولین بار چنین کاری کرده یا قبلاً صید کرده بود؟ صید کشته شده از پرندگان بوده یا از غیر پرندگان؟ از صیدهای کوچک بوده یا بزرگ؟ محرم بر کشتن صید اصرار دارد یا پیشمان است؟ کشتن در شب بوده یا روز؟ در حال کشتن صید، محرم به احرام عمره بوده یا حج؟ یحیی بن اکثم، مات و متحیر گشت و آثار ناتوانی و شکست در چهره اش پیدا شد. او به گونه ای به لکنت افتاد که همه اهل مجلس، متوجه حیرت و سرگردانی اش گردیدند.زيرا امام جواد (ع) با اين پرسش ها، براي او تشريح كرد كه مسأله او، صدها و بلكه بيش از دو هزار فرع دارد. مأمون، شكر و سپاسي گفت و ابراز كرد كه آيا دانستيد آنچه را كه من به شما گفتم؟!در پایان مأمون گفت: اگر موافقید، شما هم از یحیی سئوالی بکنید.امام جواد علیه السلام به یحیی فرمودند: بپرسم؟ یحیی گفت: فدایت شوم، هر طور میل شماست. اگر توانستم جواب می‌دهم و گرنه از شما استفاده می‌کنم، امام جواد علیه السلام پرسیدند:« مردی در ابتدای روز به زنی حرام بود، پیش از ظهر حلال شد، ظهر حرام شد و عصر حلال شد، هنگام غروب حرام شد، پس از عشا حلال شد، نیمه شب حرام شد و هنگام طلوع فجر حلال شد. حکم این زن چیست؟ و چرا پیوسته حلال و حرام می‌شد؟» یحیی گفت: سوگند به خدا جوابش را نمی‌دانم.
اگر مایل هستید، پاسخ بفرمایید تا بهره ببریم. امام جواد علیه السلام فرمودند:« این زن یک کنیز بود. مردی بیگانه او را در ابتدای روز خرید و زن بر او حلال شد. هنگام ظهر او را آزاد کرد و حرام شد، وقت عصر با او ازدواج کرد و حلال شد. وقت غروب او را مظاهره کرد و حرام شد.
(مظاهره نوعی طلاق است که شرط رجوع به همسر، دادن کفاره است.) وقت عشا کفاره‌ی ظهار داد و حلال شد. نصف شب او را طلاق داد و حرام شد. وقت طلوع فجر رجوع کرد و حلال شد.(2) یحیی واقعاً نتوانست دیگر جواب امام را بدهد ، علم امام یک علم الهی است ، شبهات را برطرف کردند ودر یک مجلس تا سی هزار مسئله از امام جواد(ع) سوال کردند .
در باب بخشندگی امام جواد(ع)باید بگویم که در واقع امام جواد(ع)مظهر جود وبخشش هستند هم خودشان وهم سفارشاتشان،جالب است که امام رضا(ع) یک نامه ای را برای امام جواد(ع) فرستادندوفرمودند: فرزندم به من خبر رسیده که که غلامان شما را از درب کوچک می برند وحسودی می کنند از اینکه شما به مردم جود وبخشش داشته باشی وخسیس بازی درمی آوردند ، عزیزدلم همیشه طلا ونقره ودینار ودرهم با خودت همراه داشته باش و از درب بزرگ هم رفت وآمد کن وبعد فرمودند به عموهای خودت کمتر از پنجاه دینار که می شود پنجاه مثقال نبخش وبه عمه ها کمتر از بیست وپنج دینار نبخش(3) و این نکته ای که من باید خدمت شما عرض کنم این است که بعضی ها نسبت به فقرا خیلی بخشنده هستند ولی نسبت به فقرای فامیل خودشان خساست می کنند درحالیکه طبق فرموده حضرت(ع) ، از علامت بخشنده بودن مرد این است که نسبت به کسانی که حقی بر گردن او دارند، بخشندگی داشته باشد، این شیوه امام جواد(ع) است .
اسماعیل بن عباس هاشمى مى‌گوید: روز عیدى بود که خدمت امام جواد(ع) رسیدم و نزد آن حضرت درباره تنگى زندگى و معاش نالیدم، حضرت سجاده‌اش را بلند کرد و از خاک، تکه طلایى بیرون آورد و به من داد. آن را به بازار بردم به اندازه شانزده مثقال طلا بود.(4)
ویژگی امام دستگیری از فقرا ونیازمندان بود و ویژگی دیگر امام توضع در مقابل مردم وتشویق آنها به کسب وکار بود وآخرین نکته را عرض کنم وآن هم این است که عزیزان ودانشمندان جوان ما توجه کنند امام جواد(ع) الگوی دانشمندان جوان هستند .ان شاء الله در کنار خانه خدا نایب الزیاره همه شما عزیزان خواهم بود.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.
پی نوشت:
1- بحارالانوار، ج 50ص 100 - 98؛ دلائل الامامة، ص 206.
2- بحار الانوار، ج 50، ص 74 تا 78، ح 3. منتهی الامال.
3- کافی ج4 ص43
4- بحار:5٠/4٩، حدیث ٢6.
انتشار در سایت: سيستم مديريت محتواي ياس/دفتر امام جمعه بخش چترود
نویسنده: عرب
لینک مستقیم: http://yascms.ir/index.php?module=News&do=View&id=8455
نویسنده: عرب
لینک مستقیم: http://yascms.ir/index.php?module=News&do=View&id=8455