توبه،راه برگشت به سوی خداوند و نزول رحمت الهی
| ارسال شده توسط: مدیر | بازدید شده: 792 مرتبه |
| دسته: سخنرانی | تاریخ: 1390.12.10 |
| |
سخنرانی امام جمعه بافت حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی، نماز باران مورخ 90/10/5
توبه،راه برگشت به سوی خداوند و نزول رحمت الهی
بسم الله الرحمن الرحیم
آداب خواندن نماز باران
خدای متعال را شکر گذاریم که به ما توفیق استغفار و توبه ی از گناه را به ما عطا کرد.نماز باران دو رکعت است با نیت نماز باران،مثل نماز عید فطر،در رکعت اول پنج قنوت و در رکعت دوم چهار قنوت دارد،البته در قنوت باید دعای باران خوانده شود.بعد از نماز ذکرهایی را باید خواند.امام جماعت رو به قبله می ایستد و صد مرتبه «الله اکبر» و به سمت راست رو میکند و صد مرتبه «سبحان الله» می گوید، رو به سمت چپ جمعیت می کند و صد مرتبه«لا اله الا الله» می گوید، و در آخر روبه روی می ایستد و صد مرتبه «الحمد لله»می گوید؛البته جمعیت باید امام جماعت را در گفتن اذکار همراهی کنند.بعد از گفتن ذکرها همه باید دعا و تضرع کنند،و در آخر دو خطبه خوانده می شود.انشاءالله خداوند رحمت خود را بر ما نازل می کند.
گناه مانع نزول رحمت خداوند
توجه داشته باشید که گناه بر سرنوشت و حیات انسان تأثیر اجتماعی و فردی دارد،انسان را از رحمت خداوند محروم می کند،بعضی از گناهان باعث قطع رحمت و عدم نزول باران می شوند؛امام علی(علیه السلام) می فرمایند:وقتی شما گناه می کنید،خداوند رحمت خود را از شما برمی دارد.البته این به این معنا نیست که خداوند با بندگان خود دشمن است؛بلکه اگر خداوند ما را به سختی می اندازد بخاطر این است که«لعلهم یضرعون».به خاطر اینکه ما برگردیم،تضرع و توبه کنیم.انسان به سختی می افتد تا تضرع کند و به درگاه خداوند برگردد.
توجه داشته باشید که ما نمی توانیم برای خداوند تعیین و تکلیف کنیم،وظیفه ی ما دعای به درگاه خداوند است،نتیجه ی کار به دست خداوند است و هر چه خدا بخواهد همان می شود؛ما توبه می کنیم و از او می خواهیم که ما را ببخشد،ما روزی خداوند را خوردیم و نه تنها شکرگذار نبودیم نافرمانی هم کردیم؛اگر خداوند صلاح بداند باران رحمت خود را بر ما نازل می کند.
توبه یکی از راه های نزول رحمت خداوند
امروز روز اول ماه صفر است؛در چنین روزی اهل بیت مظلوم سیدالشهدا وارد شام شدند.در این روز بزرگ از خداوند می خواهیم که ما را ببخشد،چرا که خداوند افراد گناه کار زیادی را بخشیده است.
توبه صحابی حضرت موسی(علیه السلام)
حضرت موسی(علیه السلام) به همراه اصحاب مشغول دعا کردن بودند،خداوند فرمود:فرد گناه کاری در بین شما حضور دارد به خاطر وجود او دعای شما را مستجاب نمی کنم.اعلام کنید گناه کار از جمع شما خارج شود.حضرت موسی اعلام کرد ای گناه کاری که باعث قطع رحمت خداوند از ما شده ای از جمع ما بیرون برو تا خداوند دعای ما را قبول کند.آن فرد فکر کرد که اگر من از جمع خارج شوم همه مرا می شناسند پس در همان لحظه توبه کرد و باران رحمت خداوند بر آنها نازل شد.حضرت موسی(علیه السلام)از خداوند سؤال کرد؛کسی از جمع ما خارج نشد پس چگونه دعای ما مستجاب شد؟خداوند فرمود:فرد گناه کار به درگاه من برگشت و توبه کرد.ما هم از خداوند می خواهیم به آبروی امام حسین(علیه السلام)توبه و دعای ما را قبول کند.
آثار فردی و اجتماعی گناه
از گناه بپرهیزید،چرا که گناه انسان را خوار و ذلیل می کند.گناه نافرمانی خداوند است؛نافرمانی انسان را ساقط می کند.گناه هم آثار فردی دارد و هم آثار اجتماعی.از آثار فردی آن این است که انسان از رحمت خداوند دور می شود.خداوند درباره ی آثار اجتماعی گناه می فرماید:«یمحق الله الرباء و یُربی الصدقات والله لا یحب کل کفار اثیم» از ربا دوری کنید.کسی که ربا می خورد مالش کم می شود.شب آخر ماه،ماه رو به محاق می رود و کوچک می شود؛خداوند رباخوار را کوچک می کند.از طرفی خداوند صدقات را برجسته می کند؛انسان فکر می کند که با صدقه دادن از مالش کم می شود اما در حقیقت خداوند آن را زیاد می کند.آثار اجتماعی ربا می توان گفت که جامعه را ساقط می کند،و نفرین مردم همراه انسان است.
گناهانی که باعث عدم نزول باران می شوند
عدم نزول باران معلول بعضی گناهان است؛امام بزرگوار ما چند گناه را برای قطع نزول باران بیان می کنند،می فرمایند:به جهت گناهان و کفران نعمت ها،ندادن حق مردم،کم فروشی،خیانت در ترازو،ظلم به خانواده و مردم،نیرنگ زدن،ترک امر به معروف ونهی از منکر،نپرداختن زکات،بر خلاف حکم خداوند حکم صادر کردن.
بروز سختی ها به خاطر متذکر شدن بندگان
وقتی بندگان گناهان زیادی مرتکب می شوند خداوند رحمت خود را از آنها می گیرد؛این قطع رحمت به خاطر این است که بندگان به درگاه خداوند برگردند؛«لعلهم یتضرعون» مثل بچه ای که از مادر دور شده بود،باید به آغوش مادر بر گردد.یکی از راه های برگرداندن رحمت خداوند توبه است،رسول خدا بسیار توبه می کردند.خداوند می فرماید:اگر فردی در بیابان تاریک،و در سرمای شدید،هر لحظه انتظار رسیدن مرگ را داشته باشد،ناگهان وسیله ی نجاتی پیدا شود و شما را نجات بدهد،بسیار خوشحال می شوید؛وقتی بنده ی من راه مستقیم را گم کند و بعد از گمراهی به سوی من برگردد من از آن فردی که در بیابان گرفتار شده بود بیشتر خوشحال می شوم.خداوند از رجعت بندگان به درگاهش بسیار خشنود می شود.نماز باران،نماز رجعت به سوی خداوند است.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
|
|
| چاپ این نسخه درجه: 5.00 چند مرتبه به این پست امتیاز داده اند: 1 مرتبه |
