عرفات، وادی شناخت
| ارسال شده توسط: مدير | بازدید شده: 470 مرتبه |
| دسته: سخنراني در خصوص حج | تاریخ: 1393.03.13 |
| |
سخنراني حجت الاسلام والمسلمین علی ابراهیمی امام جمعه محترم بافت در عرفات سال 92
عرفات، وادی شناخت
بسم الله الرحمن الرحیم
اهمیت حضور حاجیان در سرزمین عرفات
ولادت حضرت زهرا(سلام الله علیها)را خدمت همه دوستان تبریک عرض می نمایم. الان کنار کوه جبل الرحمه(کوهی است که امام حسین(علیه السلام)در آنجا دعای عرفه را خواندند)هستیم.صحرایی که ما در آن حضور داریم، صحرای عرفات است.یکی از مکان هایی که حاجیان حتماً باید زیارت و وقوف داشته باشند، سرزمین عرفه است که می گویند:«الحج عرفه»کسی که عرفات را درک نکند حج او اشکال دارد.
حاجیان در هشتم ماه ذی الحجه در شهر مکه محرم می شوند و نیت آنها این است که می گویند:مُحرم می شوم برای حج تمتع از حجة الاسلام قربة الی الله.حجاج شب عرفه به این سرزمین می آیند و در روز عرفه تمام حجاج از صبح تا غروب باید در این سرزمین بمانند.مساحت این مکان حدود 18 کیلومتر است.در سال 62 درختان این مکان را زده بودند اما الحمدلله الان درختان بزرگ شده اند، در این مکان چادر می زنند، چادر خانمها و آقایان جدا است.حاجیان باید از ظهر روز عرفه نیت وقوف کنند، یعنی ظهر که شد نیت می کنند:وقوف می کنم به عرفات برای حج تمتع از حجة الاسلام قربة الی الله.امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)هم در این موسم حضور دارند.بعد وقتی غروب شد به مشعر می روند و شب را در مشعر(به مشعر، مُزدلفه هم می گویند)می مانند، بعد هم حرکت می کنند و به منا می روند.
دلیل حضور حاجی در سرزمین عرفات چیست؟
به سرزمینی که الان ما در آن حضور داریم، سرزمین عرفات می گویند.برای چه حاجی به عرفات می آید؟جواب این است که:تا الان کسی که عمره انجام داده، به عشق خانه خداوند آمده است.اما در این مکان باید از صورت که خانه باشد، چشم ببندیم و دل را به سوی صاحب خانه باز کنیم.چون تمتع را انجام داده ایم اما هنوز مَحرَم نشدیم. باید به عرفات که بیرون از حرم است بیائیم، توبه کنیم و شناخت پیدا کنیم.شناخت هم برای این است که غیر خدا را در زندگی خود نخوانیم و به جز خدا به چیز دیگری نیندیشیم، یعنی چشم از ظاهر خانه ببندیم و دل به سوی صاحب خانه باز کند.
سه دلیل نام سرزمین عرفات
علت این که به این مکان عرفات می گویند چند دلیل دارد:اول این که:حضرت آدم و حوا صد سال از هم جدا بودند و از فراغ هم اشک می ریختند، اما در سرزمین عرفات یکدیگر را پیدا کردند و شناختند.دلیل دوم هم این است که:در این سرزمین حضرت ابراهیم(علیه السلام)شناخت پیدا کرد که باید اسماعیل خود را در راه خداوند قربانی کند.دلیل سوم هم این است که:جبرئیل بر حضرت ابراهیم(علیه السلام)نازل شد و فرمود:«يَا إِبْرَاهِيمُ اعْتَرِفْ بِذَنْبِکَ»به گناهان خود اعتراف کن«وَ اعْرِفْ مَنَاسِکَکَ»(نورالثقلين،ج1، ص197)و اعمال حج خود را انجام بده.یعنی این مکان وادی است که انسان می آید تا توبه کند و مناسک حج خود را بشناسد یعنی وادی، وادی شناخت است
برنامه حاجیان در سرزمین عرفات
تمام حاجیان حتی حضرت صاحب الامر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)در روز نهم ذی الحجه باید در سرزمین عرفات باشند.یک سال که امام حسین(علیه السلام)به حج آمدند، دعای عرفه را کنار این کوه(کوه جبل الرحمه)خواندند.یکی از برنامه زائران در این سرزمین هم خواندن دعای عرفه است که با هم قسمتی از دعای عرفه را تلاوت می کنیم.بعد دوستان اگر خواستند می توانند به بالای کوه بروند، نماز بخوانند و زیارت کنند زیرا حضرت آدم و حضرت ابراهیم(علیهم السلام)در این مکان نماز خواندند.ستونی که بالای کوه و سفید است در زمان قدیم ساخته شده که روی آن چراغ روشن می کردند که حاجیان وقتی می آیند از دور بدانند سرزمین عرفات کجا است.در ایام حج واجب، کراهت دارد کسی روی این کوه بیاید.الان شما دوستان می توانید روی کوه بروید و دعای فرج امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)را بخوانید.
توسل شاگردِ آیت الله اراکی به ذکر یونسیه
آیت الله اراکی تعریف می کنند و می فرمایند:مدتی بود که یکی از شاگردان خود را در کلاس درس نمی دیدم.از هر کسی احوال او را پرسیدم، کسی خبر نداشت.تا این که یک روز در کنار قبر مرحوم شیخ عبدالکریم حائری(یکی از علماء بزرگ و مؤسس حوزه علمیه قم)او را دیدم.بعد گفتم:شما کجا بودید، چند وقت است که شما را ندیدیم.او گفت:یکدفعه یکی از چشمانم نابینا شد.دکتر گفت: غده ای در سر تو است که ممکن است هر دو چشم تو نابینا شود.من با دوستانم صحبت کردم، آنها مرا دلداری دادند و گفتند:بر ذکر یونسیه:«أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»( سوره انبیاء، آیه 87) مداومت کن.من هم بر ذکر یونسیه مداومت کردم و یک روز در عالم خواب دیدم که قافله ای در حال رفتن است.پرسیدم این قافله به کجا می رود.گفتند:این قافله به زیارت خانه خداوند می رود و جلوی این قافله حضرت صاحب الامر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)است.من خوشحال شدم و گفتم صبر می کنم قافله بیاید و متوسل به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)می شوم تا مشکلاتم برطرف شود.وقتی کاروان به من رسید، حضرت به من نگاه نکردند و رد شدند.من بسیار ناراحت شدم و دنبال ایشان دویدم و صدا زدم تو را به جده ات فاطمه(سلام الله علیها)بایست و به من نگاه کن.حضرت برگشتند، نگاهی به من کردند و دستان خود را به چشمان من کشیدند.بعد من از خواب بیدار شدم و چشمانم باز شد.وقتی نزد دکتر رفتم و آزمایشاتی انجام دادم به من گفتند:انگار اصلا در سر شما هیچ غده ای نبوده است.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
|
|
| چاپ این نسخه درجه: 0.00 چند مرتبه به این پست امتیاز داده اند: 0 مرتبه |
