ویژگی های امام معصوم(علیه السلام) و پیشوای مسلمین
| ارسال شده توسط: مدير | بازدید شده: 840 مرتبه |
| دسته: سخنراني در خصوص يا به نقل از پيامبر اسلام(ص) و اهل بيت(ع) | تاریخ: 1393.05.20 |
| |
سخنراني امام جمعه بافت حجت الاسلام والمسلمين علي ابراهيمي در مراسم عزاداري در شب اول ماه محرم در سي ريز مورخ 91/8/25
ویژگی های امام معصوم(علیه السلام) و پیشوای مسلمین
بسم الله الرحمن الرحيم
قال رسول الله(صلی الله علیه و آله): «ان الحسين(علیه السلام) مصباح الهدي و سفينة النجاة»
عرض تسليت دارم به مناسبت حلول ماه محرم، ماه عزاداري بر سيد مظلومان، سالار شهيدان آقا اباعبدالله الحسين(علیه السلام) بر صاحب الامر و بر همه شما عاشقان و عزاداران سيدالشهدا(علیه السلام)، انشاءالله خداي متعال به همه دوستداران و ارادتمندان اباعبدالله الحسين(علیه السلام) خير دنيا و خير آخرت را نصيب بگرداند. با حلول ماه عزا شور و حماسه حسيني مي درخشد، قلب ها و روح ها همه براي عزاداري سيد الشهدا(علیه السلام) آماده اند، جسم ها، مساجد و حسينه ها مشكي پوش و عزادار سيدالشهدا(علیه السلام)، آماده عزاداري بر امام حسين(علیه السلام) است. انشاءالله خداوند توفيق بدهد بتوانيم دين خود را به امام حسين(علیه السلام)، اميرالمومنين امام علي(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) ادا كنيم. توفيقي نصيب بنده شد كه چند روزي در خدمت شما برادران و خواهران مكرمه، پيرغلامان امام حسين(علیه السلام)، عاشقان سيدالشهدا(علیه السلام) و نمازگزاران عزيز باشم.
امامت مسئله اساسی در دین اسلام
مسئله امامت و ولايت يكي از مهمترين و اساسي ترين مسائل دين ما است، اساسي ترين مسئله اسلام است. نبوت خاتم انبياء محمد مصطفي(صلی الله علیه و اله) بدون امامت امام حق اسلامي ناقص مي باشد، و كامل نمي باشد. اسلام وقتي كامل است كه همراه با نبوتش ادامه دهنده ي او امام معصوم، پيشواي معصوم، پيشواي برگزيده از طرف او باشد، از طرف خداوند باشد، مردم هم امام حق را بپذيرند. در هجدهم ذي الحجه وقتي تمام حجاج در سال دهم به حج مشرف شدند، صد و بيست هزار حاجي، مهم ترين و اساسي ترين مسئله اسلام در آن جمع مسلمانان مطرح شد. امامت و ولايت امام علي(علیه السلام) و يازده امام معصوم(علیهم السلام).
علم و عصمت امام معصوم و پیشوای مسلمانان
مردم بايد آگاه باشند همه(امام حق را بشناسند)و هم تبعيت و پذيرش و بيعت كنند، به او تمسك داشته باشند، امام بودن شرايط بسيار سنگيني دارد، پيشواي مسلم و مسلمان بودن شرايط بسيار سنگيني دارد، مهم ترين شرط امام مثل شرط پيامبري عصمت و معصوم بودن است، خطا نداشته باشد، مكروهي انجام ندهد و علم او از همه بالاتر باشد،همه به او محتاج باشند، مسائل ديني و شرعي را بداند، نه مثل عمر كه اعلام كرد همه از عمر عالم ترند حتي خانم ها،بارها اعلام كرد« لو لا علي لهلك العمر»( كافي ، كليني ، ج 7 ، ص 424) اگر علي(علیه السلام) نبود عمر هلاك مي شد، اگر اينجور بود پس چرا حق او را غصب كردي امام حق را با خانه نشين كردن كنار گذاشتي، چرا نگذاشتي امامت در جايگاه خود مستقر شود؟ بارها عمر گفت«لولا علي لهلك العمر» هفتاد بار اين حرف را زد، علامه اميني(رحمة الله عليه) صاحب كتاب الغدير، فردي است كه عاشق اميرالمومنين امام علي(علیه السلام)بود فردي بود كه از كتاب هاي خود اهل سنت مسئله غدير را ثابت كرده است، از كتب خود اهل سنت امامت امام علي(علیه السلام) را ثابت كرد. از زمان پيامبر اكرم(صلی الله علیه و اله) تمام علمايي كه مسئله غدير را مطرح كردند و در مورد امامت امام علي(علیه السلام) صحبت كردند، مسئله امامت و ولايت اميرالمومنين امام علي(علیه السلام) را كه فرمودند:« مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ »( مستدرك حاكم، ج 3، ص 134) همه نقل كردند، علامه اميني(رحمة الله علیه) اينها را ذكر كردند. بنده زماني يكي از سخنراني هاي علامه اميني(رحمة الله علیه) را گوش مي دادم، 60 سال پيش ايشان صحبت كرده بودند، يكي از مطالبي كه او مي فرمايند اينكه من در كتب متعدد ديده بودم كه بارها عمر گفت كه « لو لا علي لهلك عمر»، خواستم ببينم كه عثمان هم آيا چنين حرفي را زده يا خير؟ يعني اگر امام علي(علیه السلام) نبود عثمان هلاك مي شد، اين يعني همه به امام علي(علیه السلام) مراجعه كنيد كسي كه خود را خليفه پيامبر(صلی الله علیه و اله) مي داند مي گويد منم محتاج اما علي(علیه السلام) هستم. علامه اميني(رحمة الله علیه) مي گويند در يك جا ديدم عثمان هم اين مطلب را بيان كرده است. و آن داستاني دارد كه علامه اميني(رحمة الله علیه) بيان مي كند؛ فرد يهودي نزد عثمان رفت عثمان بر منبر رسول خدا(صلی الله علیه و اله) بود خود را خليفه رسول خدا(صلی الله علیه و اله) و اميرالمومنين مي داند، اين عنوان را از امام علي(علیه السلام) غصب كردند. فرد يهودي در مقابل عثمان نشست و گفت خليفه پيامبر(صلی الله علیه واله) كيست؟ گفت من هستم، فرد يهودي كاسه سر مرده اي را جلوي عثمان گذاشت و گفت اين فرد جد من بوده كه از دنيا رفته، قران و پيامبر شما مي فرمايند: مشركين در جهنم هستند. دست به اين كاسه سر بگير، اگر در جهنم باشد بايد كاسه سر داغ باشد، جهنم آتش است پس بايد كاسه سر هم داغ باشد اما اين سر سرد است، يا دليلي بر اين مطلب پيدا كنيد يا اينكه قران و پيامبر شما خلاف گفتند. عثمان نتوانست جواب او را بدهد و اطرافيان او هم نتوانستند جوابي بدهند، خود عثمان گفت مشكل گشا امام علي(علیه السلام) است و او مي تواند اين مشكل را حل كند، علم و آكاهي امام علي(علیه السلام) بايد به داد ما برسد. فرستاده اي را به خانه امام علي(علیه السلام) فرستادند حضرت در منزل نبودند، سوال كردند ايشان كجا هستند پاسخ دادند ايشان در نخلستان هاي مدينه مشغول كار هستند(امام علي(علیه السلام) مرد كار بودند براي خود يك خشت روي خشت نگذاشتند، درامد ساليانه وي هشتادهزار مثقال طلا بود، درامد ايشان نخلستان ها، چشمه سارها را در راه خدا آباد كرده بود،از قنات كه بالا مي آمدند قنات را وقف حجاج مي كردند و سرپرست آنها را هم امام حسين و امام حسن(علیه السلام) مي گذاشتند) خدمت مولا رفتند، امام علي(علیه السلام) از چاه بالا آمدند، عثمان و فرد يهودي نيز از راه رسيدند، عثمان قضيه را مطرح كردند و گفتند شما به داد دين رسول خدا(صلی الله علیه و اله) برسيد، امام علي(علیه السلام) به يكي از ياران خود به نام قنبر دستور دادند كه از خانه سنگ چخماق بياورند، او سنگ را آورد، امام به فرد يهودي گفتند اين سنگ ها تا در درون خود آتش نداشته باشند آتش نمي زنند،دو سنگ معمولي را به هم زدند و گفتند چون در سنگ معمولي آتشي نيست آتشي هم توليد نمي شود، كاسه سر را در يك دست و سنگ را در دست ديگر گرفتند و فرمودند اگر در اين سر آتش نباشد جرقه نبايد بزند، و اگر جرقه ديده شد مشخص مي شود كه در آن آتش است، امام سنگ و استخان سر را به هم زدند شعله اي روشن شد كه همه عقب رفتند. فرد يهودي وقتي اين صحنه را ديد گفت:«أشهد ان لا اله الا الله، و اشهد ان محمد رسول الله» و شهادت مي دهم كه شما وصي رسول خدا(صلی الله علیه و اله) هستيد و علم شما از همه بالاتر است.
نیازمندی تمام مردم به امام معصوم
امام بايد از همه عالم تر باشد و علم او الهي باشد، همه به او محتاج هستند و او به احدي غير از خدا محتاج نيست.در همان لحظه عثمان گفت:«لو لا علي لهلك العثمان»( الغدير . ج 7 . ص 12) اگر علي(علیه السلام) نبود عثمان هلاك مي شد. اين داستان را براي اين مسئله بيان كردم كه امامت مهم ترين مسئله دين ما است مثل نبوت، اگر كسي امامت و پيشوايي چنين انساني كه معصوم، عالم، خيرخواه ترين افراد، دلسوزترين افراد است را نپذيرد اسلام او ناقص است. و اين اسلام كامل را در غدير رسول خدا(صلی الله علیه و اله) بيان كردند، منتها از هفتاد روز بعد داستان عوض شد؛ از ثقيفه شروع شد كه مردم خود پيشوا را انتخاب كنند، انتخاب مردم مطابق با واقع نمي باشد و رفتند به سراغ ديگران، البته مردم هم انتخاب نكردند در واقع كودتا بود، در ثقفيه بني صائبه كودتا شد. اگر زماني به حج خانه خدا رفتيد در مدينه منوره نزديك مسجد النبي پاركي ساختند كه در محله ثقيفه بني صائبه بوده، ساختمان ثقيفه مشخص است، ساختماني بود كه محل مشورت مردم مدينه بود و در آنجا مردم با هم مشورت مي كردند، وقتي رسول خدا(صلی الله علیه و اله) از دنيا رفتند به جاي اينكه به خانه امام علي(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) بروند در ثقيفه جمع شدند، مردم مدينه و انصار رفتند ، عمر و ابوبكر متوجه اين جلسه شدند و آنچه كه ميدانيد اتفاق افتاد، نتيجه آن جدايي از امام و محرم شد، نتيجه ثقيفه عاشورا شد، اگر مسلمانان پيرو غدير بودند و سراغ ثقيفه نمي رفتند عاشورا پيش نمي آمد و سر امام حسين(علیه السلام) بالاي ني نمي رفت.
شفاعت، پاداش عزاداري بر امام حسين(علیه السلام)
روزي رسول خدا(صلی الله علیه و اله) به منزل حضرت زهرا(سلام الله علیها) رفتند، حضرت زهرا(سلام الله علیها) امام حسين(علیه السلام) را شير داده بودند و داشتند با او بازي مي كردند، رسول خدا(صلی الله علیه و اله) وارد خانه شدند و امام حسين(علیه السلام) را بوسيدند بعد حديثي را ذكر كردند؛ فرمودند: دخترم زماني امت من فرزند مرا كنار آب لب تشنه به شهادت مي رسانند. اشك هاي حضرت زهرا(سلام الله علیها) جاري و سوال کردند پدر جان این واقعه چه زمانی اتفاق می افتد؟ فرمودند وقتی که من نباشم، امام علی(علیه السلام) و شما هم نباشید، گریه حضرت زهرا(سلام الله علیها) شدت گرفت و فرمودند: چه کسی بر فرزندمان حسین عزاداری می کند؟ فرمودند: زنان و مردان دوستدار اهل بیت(علیهم السلام) بر او عزاداری می کنند. نه تنها در همان سال عزاداری می کنند،« يُجَدِّدُونَ الْعَزَاءَ » تجدید می کنند عزا را نسل بعد از نسل، طایفه بعد از طایفه و هیچ گاه این شعله خاموش نمی شود. هر ساله طایفه بعد از طایفه برای فرزندم حسین عزاداری می کنند. فرمودند: روز قیامت « فَإِذَا كَانَ الْقِيَامَةُ تَشْفَعِينَ أَنْتِ لِلنِّسَاءِ وَ أَنَا أَشْفَعُ لِلرِّجَالِ »( بحارالأنوار،ج44 ،ص292،باب 34) من مردان عزادار فرزندم حسین را شفاعت می کنم و شما زنها را مورد شفاعت قرار می دهید و آنها را وارد به بهشت می کنید.
توجه کنید امام حسین(علیه السلام) با دل ها چه کرده است، داستانی را یکی دو بار بخوانید خسته می شوید، فیلم ها هم همینطور چند بار ببینید خسته می شوید و می گویید تکراری است، اما نام و یاد سید الشهداء(علیه السلام) و نشستن در مجلس امام حسین(علیه السلام) هیچ گاه کهنه نمی شود، اگر روح الهی در این ماجرا نبود آیا اینگونه ماندگار می شد؟ چه قدر تلاش کردند که این مجالس تعطیل شود، دست مردم را قطع کردند، حرم امام حسین(علیه السلام) را شخم زدند تا مردم نتوانند به زیارت ایشان بروند.این شور و عشق الهی است این حرارت را خداوند در قلب ما قرار داده است والا چگونه انسان این همه زحمت و هزینه برای این مراسمات می کرد؟ این عشق را خداوند در دل انسان قرار داده است،همین فرمایش رسول خدا(صلی الله علیه واله) است که نسل بعد از نسل عزاداری انجام می شود.
توسل به حضرت زهرا(سلام الله علیها)
امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) به خانه رفتند متوجه گریه حضرت زهرا(سلام الله علیها) شدند، امام علی(علیه السلام) پرسیدند که چه اتفاقی افتاده است؟ حضرت زهرا(سلام الله علیها) عرض کردند: متوجه شدم مردم مدینه به شما سلام نمی کنند و به شما بی توجهی می کنند، فرمودند: دختر رسول خدا(صلی الله علیه و اله) نه تنها مردم به من سلام نمی کنند وقتی علی به آنها سلام می کند جواب او را نمی دهند، اگر ببینند علی از کوچه ای می آید راه خود را تغییر می دهند تا علی را نبینند.
آنها به در خانه حضرت زهرا(سلام الله علیها) رفتند دیدند که حضرت زهرا پشت در است اما در را آتش زدند چنان لگدی به در زد که میخ در نیم سوخته به سینه مبارک حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرو رفت، وقتی دید حضرت زهرا(سلام الله علیها) پشت در است بیشتر لگد می زد، حضرت زهرا(سلام الله علیها) صدا زد یا فضه به فریاد من برس که فرزندم را کشتند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
|
|
| چاپ این نسخه درجه: 0.00 چند مرتبه به این پست امتیاز داده اند: 0 مرتبه |
