آثار وبرکات امام رضا(ع) در راه طوس:
| ارسال شده توسط: عرب | بازدید شده: 444 مرتبه |
| دسته: سخنرانی | تاریخ: 1395.05.27 |
| |
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی در جلسه شورای اداری زرند مورخه 95/05/25
الحمدلله، الصلاة والسلام علی رسول الله وعلی آله آل الله
السلام علیک یا صاحب الزمان(عج).
اولاً خوش آمد عرض می کنم خدمت همه شما بزرگواران، مدیران،مسئولین، برادران وخواهران مکرمه وهمچنین خیر مقدم عرض می کنم خدمت میهمان ویژه این جلسه خانم دکتر حسینی مشاور محترم استاندار ومسئول امور بانوان وخانواده وسالروز ورود آزادگان را هم خدمت همه آزادگان وشما بزرگواران وهمچنین خدمت فرماندار محترم، بخشدار محترم وهمه شما تبریک عرض می کنم امیدوارم در وقتی که در خدمت بنده قرار داده شده است بتوانم به نحو احسن استفاده کنم .
دهه کرامت ومیلاد پُراز خیر وبرکت امام هشتم علی ابن موسی الرضا(ع)را هم تبریک عرض می کنم .
یک حدیث گُهرباراز امام رضا(ع)که در باب حصن ودژ خداوند تبارک وتعالی است را خدمت شما عرض می کنم .
آثار وبرکات امام رضا(ع) در راه طوس:
امام رضا(ع) در سال 200ویا 201 هجری وقتی وارد ایران شدند وبه هر کجا که وارد می شدند یک ویا دو روز وحتی بعضی از جاهها ده روز می ماندند واز این فرصتی که در اختیار ایشان قرار گرفته بود به نحو احسن وشایسته در همه مسیرها استفاده می کردند .از موسي بن يسار نقل كرده اندكه گفت: به همراه حضرت رضا(ع) بودم، هنگامي كه نزديك ديواره‌هاي شهر طوس رسيده بودند، ناگهان صداي ناله و فريادي شنيدم و به دنبال آن صدا رفتم، ديدم جنازه‌اي است، همين‌كه چشمم به جنازه افتاد، آقا و سرورم را ديدم كه مي‌خواهند از اسب پياده شوند، سپس طرف جنازه آمدند و آن را بلند كردند و همانند برّه‌اي كه مادرش را در بر مي‌گيرد و به او مي‌چسبد جنازه را در برگرفتند، آنگاه به من رو كردند و فرمودند: اي موسي بن يسار! هر كس جنازة دوستي از دوستان ما را تشييع كند، از گناهان خارج مي‌شود مانند روزي كه از مادر متولّد شده است و هيچ‌گونه گناهي ندارد و چون جنازه را كنار قبر نهادند، ديدم آقا و سرورم جلو آمدند و مردم را كنار زدند تا ميّت براي آن حضرت پديدار شد، دست مبارك خود را بر روي سينة او نهاده، فرمودند: اي فلان بن فلان! تو را بشارت باد به بهشت، و بعد از اين ساعت ديگر هراس و وحشتي نخواهي داشت. و من كه اين رفتار حضرت و فرمايش ايشان را دربارة آن شخص شنيدم، عرض كردم: فدايت شوم، آيا اين مرد را مي‌شناسيد؟ به خدا قسم اين سرزميني است كه قبلاً در آن قدم نگذاشته‌ايد؟ به من فرمودند: اي موسي بن يسار! آيا نمي‌داني اعمال شيعيان هر صبح و شام به ما عرضه مي‌شود؟ اگر در اعمال آنها تقصيري مشاهده كنيم از خداوند گذشت و بخشش براي آنان طلب مي‌كنيم و اگر پرونده عالي باشد و اعمال نيكو در آن ثبت شده باشد توفيقات بيشتر و شكر الهي را براي آن نيكوكار تقاضا مي‌نماييم(1)
منظورم این است که امام در هرکجا ودر هر زمینه ای که می شد بیشترین استفاده را می کردند تا اینکه به شهر نیشابور رسیدند، شهر نیشابور هم شیعه نشین بود وهم اهل سنت بودند وقتی که امام وارد این شهر شدند چند روز را در این شهر ماندند از جمله اینکه به منزل یک پیرزنی سر زدند و یک درخت خشکی درانجا بود که با آب وضو ودعای امام سرسبز شد وبادام خوبی می داد ومردم بعداً به این درخت وبادام استشمام می کردند ومریض های آنها شفا می گرفتند(2) .
حدیث سلسلة الذهب یادگار امام رضا(ع) برای مردم نیشابور:
در سفر حضرت رضا علیه السلام به خراسان، وقتی کجاوه‌ی امام وارد نیشابور شد و در حال عبور از بازار بود ، دو نفر از راویان احادیث به نام‌های «ابوذرعه» و «محمد بن اسلم طوسی» جلو آمدند و به امام عرض کردند:«ای امام و فرزند امامان، ای سلاله پاک فاطمه زهرا و ای چکیده پرثمر نبوت! به حق پدران گرامیت صورت مبارک و پرنور خود را به ما بنمایان و حدیثی از جد بزرگوارت را برای ما بگو!» . امام دستور داد کجاوه را متوقف کنند. سپس سایبان را کنار زد و چشم مسلمانان به جمال نورانیش منور شد. مردم همه روی پا ایستادند. صدای گریه از هر سو بلند شد و اشک شوق از دیده‌ها فرو ریخت. گروهی خود را به خاک می‌افکندند، عده‌ای افسار مرکبش را بوسه می‌زدند، یا گردن می کشیدند تا صورت مبارک امام را ببینند. (برای دیدار امام راحل نیز وقتی وارد حسینیه جماران می شدید،ناخودآگاه اشک شوق می ریختید،برای دیدار مقام معظم رهبری نیز همین گونه است. تا نگاهمان به چهره ایشان می افتد، خود به خود اشک هایمان جاری می شود). ازدحام و غوغا تا ظهر طول کشید و مردم همچون سیل اشک می ریختند تا سرانجام، بزرگان قوم فریاد زدند: « ای مردم! گوش فرا دهید و فرزند رسول خدا را آزار ندهید، که این کار آزار رسول خداست.». مردم ساکت شدند و بیست و چهار هزار قلم و دوات آماده شد تا حدیث امام را بنویسند.( این نشان می دهد که در حدود سال 200 ایران صنعت چاپ داشته است) این حدیث شریف بعدها به «حدیث سلسلة الذهب» (سلسله‌ی طلا) معروف شد؛ چون راویان آن حدیث همه از معصومین (رسول خدا و ائمه ) و جبرئیل علیهم السلام هستند. (این حدیث بسیار مهم است و پایه تشیع واسلام ناب محسوب می شود، زیرا اسلام آن زمان اموی و عباسی و اسلام مأمونی و هارونی بود و امام در این حدیث بسیار زیرکانه پایه های اسلام ناب را تبیین می کند) . ابوزرعه و محمد بن اسلم نیز مأمور شدند تا حدیث را برای افرادی که صدای امام را نمی‌شنیدند با صدای بلند تکرار کنند. امام رضا علیه السلام این چنین آغاز کرد:« پدرم، موسی بن جعفر الکاظم، برای من روایت کرد از قول پدرش، جعفر بن محمد الصادق، از قول پدرش، محمد بن الباقر، از قول پدرش، علی بن الحسین زین العابدین، از قول پدرش، حسین بن علی که در سرزمین کربلا شهید شد، از قول پدرش، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب که در کوفه شهید شد، از قول برادر و پسر عمویش، محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، از قول جبرئیل، که خداوند فرمود:« کلمه لا اله الا الله حصنی فمن قالها دخل حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی» (کلمه توحید (لا اله الا الله) دژ و حصار محکم من است. هر کس آن را بگوید، داخل حصار من شده و هر کس داخل قلعه و حصار من شود، از عذاب من در امان است.) سپس حضرت رضا علیه السلام فرمود:« آری، خداوند راست فرمود و جبرئیل و رسول خدا و ائمه اطهار علیهم السلام همه راست گفته اند.» در این هنگام کجاوه امام به راه افتاد.(چه بسا مامورین مأمون، کجاوه را حرکت دادند.) ولی امام اشاره کرد کجاوه را نگه دارند و ندا کرد:« بشرطها و انا من شروطها » (اما در صورتی که به شرط‌های آن عمل شود، و من یکی از آن شرط‌ها هستم) (3). پس به شرطی کلمه طیبه لااله الاالله انسان را نجات می دهد که توحید توام با ولایت وامامت باشد من را قبول داشته باشید ونه دستگاه مامون را ودر واقع این کلام امام همان آیه شریفه قران است : « یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته ...» (4) ای فرستاده ما آنچه را از ناحیه پروردگار به تو نازل شده برسان و اگر نکنی (نرسانی) اصلاً پیغام پروردگار را نرساندی.خداوند می فرماید: ای پیامبراگر مسئله امامت و ولایت امیرالمومنین(ع) ویازده فرزندش را بیان نکنی در واقع اسلامی را که آورده ای ناقص است واین لااله الاالله هم ناقص است و وقتی تکمیل می شود که « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا » (5) وقتی رسالت تو تمام می شود که توحید ونبوت توأم با امامت وولایت دوازده معصوم که تعیین شده از ناحیه خداوند تبارک وتعالی است،باشد. خوب امام در سال دویست ویا دویست ویک هجری هم مسئله سیاسی را فرمودند وهم مساله اساسی اسلام را مطرح کردند وخدا را شکر می کنیم .
مرحوم صاحب جواهر وصیت کردند این حدیث را تمام و کمال درکفنشان بنویسند وایشان حتی مریضهایی که مرضشان سخت بود این حدیث را با آب تربت می نوشتند وبه آن مریض می دادند وشفا می گرفت (6) واین قدر این حدیث اهمیت دارد .حالا خدا را شکر می کنیم که محتوای این حدیث از برکت امام وشهداء واز برکت قیام ملت بزرگ ایران واز برکت این انقلاب در نظام جمهوری اسلامی پیاده شده است واگر آن روز امام در نیشابور این حدیث رابیان کردند امام آن را جهانی کردند وبه برکت امام امروز نظام جمهوری اسلامی بر پایه همین حدیث یعنی توحید توام با ولایت تشکیل شده است .
قدر خدمت به نظام اسلامی رابدانید:
حالا می خواهم این مطلب را بگویم که خدمت به نظام چه ارزشی دارد ، خدمت به این نظام که آرزوی همه انبیاء واولیاء وارزوی امام هشتم علی ابن موسی الرضا(ع) است مایه افتخار است.برادران وخواهران از این فرصت اندکی که در اختیار مدیرومسئول در نظام قرار می گیرد که از برکت خون شهداء است را باید قدر بداند وشکر این نعمت خدمتگزاری است وتا می تواند گره ها را بیشتر باز کند و تا می تواند به مردم خدمت کند تا خدای ناکرده مردم نسبت به نظام جمهوری اسلامی وبه دین بدبین نشوند واگر شما لحظه به لحظه خدمت کنید وگره از کارمردم باز کنید دو ثواب می برید اولاً که خودتان وظیفه تان را انجام داده اید ، دوم اینکه آبروی نظام جمهوری اسلامی را حفظ کرده اید بنابراین قدر این دوران مسئولیت نورانی را بدانید چون در دنیا خیلی ها در حال کار هستند وخیلی ها هم پول می گیرند ولی شما انصاف بدهید که در چه نظامی انسان کار کند ودر چه نظامی پول بگیرد که بهتراز این نظامی که آرزوی همه انبیاء واولیاء است شما پیدانمی کنید وشکر این نعمت خدمتگزاری صادقانه است که ان شاء الله قدر بدانید،مجدداً ازحضورهمه خواهران وبرادران مکرمه وشورای تامین وفرماندارعزیزمان که زمینه برگزاری این جلسه را فراهم کردند صمیمانه تقدیر وتشکر می کنم .
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
پی نوشت:
1- مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 341 / مجلسي، بحارالانوار، ج 49، ص 98، ح 13 / المستدرك، ج 12، ص164، ح9 / بحراني، مدينة المعاجز، ج 7، ص 228، ح 179.
2- بحار الانوار، ج 49، ص 121، ح 2. از عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 132- 133 / بحار الانوار، ج 49، ص 123، ح 5. از عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 135- 136.
3- بحارالانوار ج 48 ص 12
4- سوره مبارکه مائده ، 67
5- سوره مبارکه مائده ، 3
6- مردان علم در میدان عمل ،جلد 5، ص 245
|
|
| چاپ این نسخه درجه: 0.00 چند مرتبه به این پست امتیاز داده اند: 0 مرتبه |
