مطالب

آداب عیادت از بیمار/بصيرت و احساس تكليف و اقدام به ‏موقع‏

ارسال شده توسط: عرب	بازدید شده: 600 مرتبه
دسته: خطبه های نماز جمعه	تاریخ: 1395.10.19
خطبه نماز جمعه شهرستان زرند به امامت حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی امام جمعه محترم مورخه 95/10/17 خطبه اول اَلحَمدُ اللِه رَبِ اِلعالَمینَ الصَلاة وَالَسلامُ عَلی عَبِداللِه وَ رَسُولِهِ وَحَبیبِه وَصَفیهَ وَحافِظِ سِرِه وَمُبَلغِ رِسالاتِه ِ سِیدِنا وَمَولانَا اَبِی القاسِمِ المُصطَفَی مُحَمَدصلی الله علیه وآله وسلّم وَعَلی آله الطَیِبینَ الطاهِرین المَعصُومینَ اَلهُداةِ المَهدیین وَالَلعنَ الدائم عَلَی اَعدائِهِم اَجمَعینَ ِاِلی قِیامِ یَومِ الدین . السلام علیک یا مولانا یا صاحب الزمان(عج)، یا بقیة الله یا اباصالح، ادرکنا واغثنا اُوصیکُم عِبادَالله وَنَفسی بِتَقَوَیَ الله خشنودی مولایمان صاحب الزمان(عج) ، سلامتی رهبر عزیز و بزرگوارمان، شادی روح امام راحل عظیم الشأن، شادی ارواح طیبه شهدا ،شهدای والا مقام شهرستان ، دو شهید گرانقدر مهمان امروز نماز جمعه ، شهدای والامقامی که بستگانشان امروز در نماز جمعه حضور دارند یا حضور پیدا می کنند ، شادی ارواح مطهر هفده شهید گمنام شهرستان ، سلامتی همه خدمتگزاران به نظام دینی و اسلامی ، سلامتی خودتان ،خانواده وفرزندانتان اجماعاً صلوات. امیدوارم خداوند متعال ، این حضور مؤمنانه ، این نماز جمعه ، این خطبه، این نشستن و سکوت را از همه ما قبول بگرداند ، ذخیره ای ارزشمند برای دنیا و آخرت، مخصوصاً برای اولین لحظه ورود ما به عالم قبر و قیامت قرار بگیرد ، باز هم صلوات بر محمد وآل محمد(ص). اولاً از حضور مؤمنانه همه شما برادران و خواهران مکرمه ، نمازگزاران عزیز تقدیر وتشکر می کنم. از مدیران و مسئولین محترم ،اقشار مختلف ، ستاد برگزاری نماز جمعه ،سروران معظم روحانی، فرماندهان محترم نظامی و انتظامی، از هیأت امنای مسجد جامع ، قاری محترم، مجری محترم واز سخنران قبل خطبه ها، دانشجوی عزیزی که به مناسبت کشف حجاب ،صحبت کردند نیز صمیمانه تقدیر و تشکر می کنم .امیدوارم خدای متعال سعی و کوشش همه ما را در برپایی مراسمات دینی مخصوصاًً نماز جمعه از همه ما قبول بدارد. هفت آروزی جبرئیل : در خطبه گذشته روایتی ارزشمند از توصیه های پیامبر خدا به امیرالمومنین خدمتتان عرض کردم. روایتی پیامبر اعظم(ص) فرمود: «یَا عَلِیُّ! تَمَنَّی جَبْرئِیلُ اَنْ یَکُونَ مِنْ بَنِی آدَمَ بِسَبْعِ خِصَالٍ » ای علی! جبرئیل به سبب هفت خصلت، آرزو داشت که از فرزندان آدم باشد(1)، آن خصلتها (عبارت است از : ) 1- « وَ هِیَ الصَّلَوه فِی الْجَمَاعَه » شرکت در نماز جماعت 2- « وَ مُجَالَسَتُهُ الْعُلَمَاءَ » همنشینی با دانشمندان واستفاده از نورانیت مجلس علم 3- « وَالصُّلْحُ بَیْنَ الاِثْنَیْنِ » آشتی دادن بین دو نفر . (رفع اختلاف بین پدر و فرزند، زن و شوهر و ...) در احادیث و روایات ما به وحدت و جماعت اهمیت زیادی داده شده است و از کناره گیری از جمع منع شده است. چنانچه پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند: « اِنَّ الشَّيْطانَ ذِئْبُ الاِْنْسانِ » شيطان گرگ انسان است، « كَذِئْبِ الْعنَنَمِ يَأْخُذُ الشّاةَ القاصِيَةَ وَ النّاحِيَةَ» همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميش هاى دور افتاده و كناره گير را مى گيرد.« فَاِيّاكُمْ وَ الشِّعابَ » پس، از دسته بنديها (گروه گرائى و خط بازى) بپرهيزيد«وَ عَلَيْكُم بِالْجَماعَةِ وَ العامَّةِ وَ الْمَسْجِدِ » و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومى و مسجد. (2) اینها مطالبی بود که در خطبه گذشته خدمتتان عر ض کردم. ادامه حدیث را در این خطبه بررسی می کنیم: یتیم نوازی در کلام رسول خدا(ص) : چهارمین آرزوی جبرئیل ،« وَ اِکْرَامُ الْیَتِیمِ » احترام نهادن (و خدمت به) یتیم است.امروز می بینیم که خداوند متعال به بعضی افراد واقعا لطف کرده است و آنها بانی خیر شده اند، کانون تشکیل می دهند وکودکان یتیم و بی سرپرست را یک جا جمع می کنند و از آنها نگهداری می کنند وبه امورات آنها رسیدگی می کنند. رسول گرامی حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ فرمود: «مَنْ كَفَّلَ یَتیماً » كسی كه یتیمی را سرپرستی نمايد «وكَفَّلَ نَفَقَتَهُ » و عهده دار نفقه و مخارج او گردد «كُنْتُ أنَا وَ هُوَ فِی الْجَنَّهِ كَهاتَیْن وَ قَرَنَ بَیْنَ إصْبَعَیْهِ الْمُسَبِّحَهِ وَ الْوُسْطی » من و او دربهشت پهلوی یكدیگر هستیم،سپس انگشت سبّابه و انگشت وسطی ( شهادت و وسطی) راپهلوی هم گذاشت و فرمود: مانند این دو كه پهلوی یكدیگر هستند.(3) امروز مؤمسسات خیریه فراوانی هستند مانند کمیته امداد امام خمینی (ره) که می توانید مراجعه کنید و سرپرستی و مخارج یک کودک یتیم را به عهده بگیرید و ماهیانه مبلغی را به حساب او واریز کنیدو از این ثواب بزرگ بهره مند شوید. هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی : در قرآن كریم و روایات اسلامی درباره شیوه رفتار با ایتام و یتیم نوازی تأكید و سفارش فراوان شده است، چنان كه خداوند متعال در قرآن می فرماید: اگر می خواهید به یتیمان شما رحم کنند، به یتیمان دیگران رحم کنید: « وَلْیخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیةً ضِعَافاً خَافُوا عَلَیهِمْ فَلْیتَّقُوا اللَّهَ » (4) کسانی که اگر فرزندان ناتوانی را از خود به یادگار بگذارند و از آینده آنان می ترسند، باید (از ستم به یتیمان مردم) بترسند. اگر به یتیمان دیگران نیکی کنید، خداوند اجازه نخواهد فرزندان شما و حتی نوادگان و نسل شما گرفتار شوند. و بعد از مرگ شما ، فردی پیدا خواهد شد که به فرزندان شما نیکی خواهد کرد. کارگری دو پیغمبر گرسنه برای یتیم : حضرت موسی برای دریافت علوم الهی و امور غیبی ، خواستار ملاقات با خضرنبی و بهره گرفتن از گنجینه علم وی شد . لذا در جستجوی او برآمد تا آن که پس از ماجراهایی او را یافت . همان ابتدا حضرت خضر به حضرت موسی گفت ، کارهای من به گونه ای است که تحمل آن را نداری و باید صبر کنی . ( موسی ) گفت : به خواست خدا مرا شکیبا خواهی یافت و در هیچ کاری تو را نافرمانی نخواهم کرد " ، " ( خضر ) گفت : پس اگر در پی من آمدی ، از چیزی سؤال نکن تا آن که خودم درباره آن با تو سخن بگویم. " به هرحال ، حضرت موسی آمادگی خود را برای همراهی با حضرت خضر اعلام کرد و پذیرفت که نه تنها اعتراضی نکند ، بلکه حتی سخنی هم نگوید و چیزی نپرسد . فقط ببیند و بشنود و آنچه خضر دستور می دهد ، عمل کند .آنها مدتی پیاده رفتند تا به یک آبادی رسیدند . گرسنه و خسته بودند ، از اهل آبادی طعامی خواستند ولی هیچکس به آنها کمک نکرد و غذایی نداد. خواستند از روستا بیرون بروند. در آخر روستا باغی بود که دیوار گلی و قدیمی داشت. یکی از دیوارها در حال خراب شدن بود. حضرت خضر آبی آورد و گلی درست کرد و دیوار فرسوده را تعمیر کرد. حضرت موسی گفت: آن ها که به ما غذا ندادند کاش برای کاری که انجام دادی مزدی از اهل آبادی می گرفتی. خضر گفت : « این دیوار متعلّق به دو نوجوان یتیم در شهر بود، و زیر آن گنجی متعلّق به آنها وجود داشت و پدر آنها مرد صالحی بود پروردگار تو می خواست آنها به سر حدّ بلوغ برسند، و گنجشان را استخراج كنند این رحمتی بود از ناحیه پروردگار تو» و من مأمور بودم به خاطر نیكوكاری پدر و مادر این دو یتیم آن دیوار را بسازم، مبادا سقوط كند و گنج ظاهر شود و به خطر بیفتد. من آنچه کردم از ناحیه خود نکردم، بلکه به امر خدا بود و تاویلش هم همان بود که برایت گفتم: این بگفت و از موسی جدا شد. (5) .منظورم این است که اگر انسان می ترسد که بعد از مرگش فرزندان یتیم و بی سرپرستی را به جا بگذارد ، تا زنده است به ضعفا و یتیمان مردم رسیدگی کند ، در این صورت خداوند چون حضرت خضری را می فرستد تا از حقوق فرزندان یتیم های او دفاع کند. انسانهای خوب را خداوند دستگیری و رسیدگی می کند. خداوند راههای عاقبت بخیری و خوشبخت شدن را پیش روی ما گذاشته است، یکی از این راهها یتیم نوازی است. ارزش عیادت از بیمار : پنجمین آروزی جبرئیل ، « وَ عِیَادَه الْمَرِیضِ »عیادت و سرکشی از بیمار است. اهمیت و توجه فوق‌العاده اسلام به مسئله عیادت، باعث شده است تا دستورها و آدابی را برای این امر ذكر کند كه به برخی از آنها اشاره می‌شود: آداب عیادت از بیمار 1- عیادت كامل رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره كیفیت عیادت كامل می‌فرمود: «أَنَّ مِنْ تَمَامِ عِیَادَةِ الْمَرِیضِ أَنْ یَدَعَ أَحَدُكُمْ یَدَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ أَوْ یَدِهِ » عیادت تام و كامل آن است كه دست خود را بر پیشانی یا دست مریض بگذارد( او را نوازش کند )،«فَیَسْأَلَهُ كَیْفَ هُوَ» و از حال (امروز و دیروز) او سؤال کند، « وَ تَحِیَّاتُكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْمُصَافَحَةِ » و بهترین تحیت و درود بین شما آن است كه دست بدهید.(6) 2- هدیه دادن به بیمار یكی از رسوم بسیار شایسته، میان بسیاری از مردم، همراه داشتن هدیه برای عیادت مریض است. این تحفه برای كودكان بیمار، معمولا اسباب‌بازی و برای بزرگ‌ترها شیرینی و یا چیزهایی است كه باعث تقویت نیروی جسمی و یا روحی بیمار می‌شود. این عمل، همان دستور دین مبین اسلام است كه بر بردن تحفه برای بیمار، تأکید می‌کند و آن را باعث آرامش خاطر بیمار می‌داند. در روایت است كه چند نفر از شیعیان به عیادت مریضى می‌رفتند. آنان این‌گونه نقل می‌كنند كه بین راه به امام باقر(علیه السلام)برخوردیم. امام(علیه السلام) فرمود: «كجا می‌روید؟» گفتیم: «به عیادت فلان ...» فرمود: «بایستید.» ایستادیم، فرمود: «آیا سیب یا گلابى یا كمى عطر یا یك قطعه عود و ... براى هدیه برداشته‏اید؟» گفتیم: «نه چیزى از اینها همراه‏ ما نیست.» فرمود: «مگر متوجه نیستید كه تحفه، باعث آرامش خاطر و راحت روان مریض است.»(7) 3- دعا بر بالین بیمار : دعا برای سلامتی و عافیت بیمار از دیگر آداب عیادت است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سفارش می‌کرد كه بر بالین مریض، هفت مرتبه جمله«أَسْئلُ اللَّهَ الْعَظِيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفِيَکَ»(8) ( از خداوند بزرگ و پروردگارِ سلطنت عظیم مى‌خواهم که تو را شفا دهد) را بگویید تا در صورت فرا نرسیدن اجلش شفا یابد. 4- امید دادن به بیمار یكی از مسائلی كه بیماری، به ویژه بیماریهای صعب العلاج را طولانی و معالجه را دشوارتر می‌کند، مأیوس شدن از سلامتی و ضعیف شدن روحیه است. اسلام، وظیفه عیادت‌كنندگان می‌داند تا روح امید را در بیمار زنده کنند و وی را به سلامتی امیدوار سازند. اما متاسفانه امروز بعضی از پزشکان ما بدون توجه به این مورد ، مستقیما به بیمار می گویند مثلا شما سرطان و یا فلان بیماری صعب العلاج را دارید و تا فلان روز زنده اید.که بیمار روحیه خودش را می بازد و زودتر از موعود حتی از دنیا می رود. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «إِذَا دَخَلْتُمْ عَلَى الْمَرِیضِ فَنَفِّسُوا لَهُ فِی الْأَجَلِ فَإِنَّ ذَلِكَ لَا یَرُدُّ شَیْئاً وَ هُوَ یُطَیِّبُ النَّفْسَ » (9) هرگاه بر بالین بیمار رفتید، او را به (زندگى و) تأخیر مرگ امیدوار سازید كه (گرچه این امید) سبب برگشت چیزى نمی‌شود؛ اما سبب دلخوشى بیمار می‌شود. در این حدیث شریف، خوشدل كردن بیمار و امید بخشیدن به او، به عنوان یك درمان مطرح شده است. دلیل آن این است: بیماری كه از هجوم درد، افسرده‌حال و اندوهگین و دچار ضعف روحى است و امید دادن ضعف روحى، بیمار را قوت می‌بخشد و اگر روح او تقویت شود بیمارى را از خود می‌راند. 5- عیادت كوتاه یكی از مسائلی كه بیماران را بسیار می‌آزارد و سبب رنجش آنان می‌شود، نشستن و صحبت كردن طولانی ملاقات‌كنندگان است؛ زیرا مهم‌ترین چیزی كه بیمار به آن نیاز دارد، آرامش و سكوت است و بر هم زدن این آرامش كه با نشستنهای طولانی به وجود می‌آید اگر سخت‌تر از تحمل درد و رنج نباشد،‌كم‌تر نخواهد بود. به همین علت، شارع مقدس از عیادتهای طولانی به شدت نهی فرموده است؛ چنان كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرمود: «أفضَلُ العِیادَةِ اَجْراً سُرعَةُ القِیامِ مِن عِندِ المَریضِ »(10) برترین عیادت از نظر اجر و پاداش، عیادتی است كه (كوتاه باشد و عیادت‌كننده) سریع‌تر از نزد بیمار بلند شود. 6- فاصله بین ایام عیادت : مسئله دیگری كه بیماران را رنج می‌دهد، ملاقات مكرر عیادت‌كنندگان است. آری، اسلام بر عیادت بیمار تأکید فراوان می‌کند و آن را جزیی از حقوق واجب مسلمانان می‌داند؛ اما بر این مهم نیز سفارش می‌کند كه لازم نیست هر روز از آنها عیادت کنید؛ بلكه بین ایام عیادت، فاصله بیاندازید و برای مثال، هر چهار روز یک بار به ملاقات بیمار بروید. رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) می‌فرمود:«أَغِبُّوا فِی الْعِیَادَةِ وَ أَرْبِعُوا إِلَّا أَنْ یَكُونَ مَغْلُوباً » (11) عیادت را با فاصله و چهار روز در میان انجام دهید؛ مگر اینكه بیماری غلبه پیدا كرده باشد (از سلامت بیمار مأیوس شده باشید). همچنین در برخی روایات هر سه روز یك بار را برای عیادت مناسب دانسته‌اند. (12) 7- نخوردن چیزی نزد بیمار از دیگر آداب و دستورهای اسلامی، هنگام دیدار با بیماران، نخوردن چیزی، نزد آنان است. حضرت علی(علیه السلام)می‌فرماید: «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله) أَنْ یَأْكُلَ الْعَائِدُ عِنْدَ الْعَلِیلِ فَیَحْبِطُ اللَّهُ أَجْرَ عِیَادَتِهِ » (13) رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از (چیزی) خوردن عیادت‌كننده نزد بیمار نهی می‌کند؛ زیرا خداوند پاداش عیادتش را از بین می‌برد. شاید بتوان علت این دستور را این‌گونه بیان کرد: اول آنكه خوردن چیزی در مقابل بیماری كه قادر به خوردن آن چیز نیست، خلاف ادب است؛ چنانچه در دستورهای اسلامی‌از خوردن چیزی در مقابل روزه‌دار نهی شده است. دوم: پذیرایی از عیادت‌كنندگان علاوه بر آنكه زحماتی را برای خانواده بیمار به وجود می‌آورد، هزینه‌های مضاعفی را بر دوش بیمار و خانواده او می‌گذارد. 8- بیمارانی كه عیادت نمی‌شوند الف. عیادت سه مریض: صاحب دمل، درد چشم و درد دندان : رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «ثَلَاثَةٌ لَا یُعَادُّونَ صَاحِبُ الرَّمَدِ وَصَاحِبَ الضِّرْسِ وَصَاحِبُ الدُّمَلِ » (14) سه بیمار عیادت نمی‌شوند؛ بیماری كه چشم درد دارد، و كسی كه دندان درد دارد و كسی كه دمل دارد. ب. شارب خمر: امام صادق(علیه السلام)از قول رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: «شَارِبُ الْخَمْرِ إِنْ مَرِضَ فَلَا تَعُودُوهُ وَ إِنْ مَاتَ فَلَا تَحْضُرُوه» (15) اگر شارب خمر مریض شد به عیادت او نروید و اگر فوت كرد در تشییع جنازه‌اش حاضر نشوید. خطبه دوم اَلحَمدُ اللِه رَبِ اِلعالَمینَ الصَلاة وَالَسلامُ عَلی عَبِداللِه وَ رَسُولِهِ وَحَبیبِه وَصَفیهَ وَحافِظِ سِرِه وَمُبَلغِ رِسالاتِه ِ سِیدِنا وَمَولانَا اَبِی القاسِمِ المُصطَفَی مُحَمَدصلی الله علیه وآله وسلّم وَعَلی آله الطَیِبینَ الطاهِرین المَعصُومینَ اَلهُداةِ المَهدیین وَالَلعنَ الدائم عَلَی اَعدائِهِم اَجمَعینَ ِاِلی قِیامِ یَومِ الدین. اُوصیکُم عِبادَالله وَنَفسی بِتَقَوَیَ الله. تقوا در کلام امیرالمؤمنین(ع) : در آغاز خطبه دوم، اشاره کنم به سخن مولا امیر المؤمنین که می فرمایند: « وَ أَوْصَاکُمْ بِالتَّقْوَى» خداوند شما را به تقوی سفارش کرده است « وَ جَعَلَهَا مُنْتَهَى رِضَاهُ » و نهایت رضایتش را تقوی اعلام کرده است.« حَاجَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ »آنچه خدا از بندگانش درخواست کرده است، داشتن تقوی ست.(16) امام علی (ع) می فرمایند: « اَلتَقوی اِجتنابٌ » (غرر الحكم : 188) پرهیزکاری و تقوا خودداری کردن از گناه و آلودگی است. باز حضرت می فرمایند: « اَلمتّقی مَن اِتَّقَی الذُّنُوبَ » ( غرر الحكم : 1871) با تقوا کسی است که از گناهان خودداری کند. تقوی شرف و بزرگی است. اساس و پایه دین این است که انسان خودش را از گناه دور کند. اهمیت و آثار نماز جمعه نکته دوم اهمیت نماز جمعه را متذکر می شوم. برادران و خواهران نمازگزار، نماز جمعه یک سنگر وحدت برای مسلمانان و یک سنگر دفاع برای اسلام وکشور است. نماز جمعه یک هدیه الهی است که خدای متعال به برکت امام و شهدا به مردم ایران عطا کرده است. نماز جمعه محل پیوند مخلوق و خالق و محل استجابت دعاست ، محل آگاهی از احکام دین و مسائل دنیای اسلام و تخلق به اخلاق الهی است . پیامبر اکرم(ص) فرمود: « رَکعَتانِ فی یَومِ الجُمُعَةِ أَفضَلُ مِن أَلفِ رَکعَةٍ فی غَیرِ یَومِ الجُمُعَةِ »(17) دو رکعت نماز در روز جمعه بهتر از هزار رکعت در غیرجمعه است . داستانی از كرامات امام زمان(عج) : نکته سوم اینکه همواره به یاد حضرت صاحب الامر باشید و حداقل در قنوت یکی از نمازهایتان، دعای سلامتی امام زمان را بخوانید و همواره به یاد حضرت باشید و برای فرجش دعا کنید. داستانی از كرامات امام زمان(عج) را خدمتتان عر ض می کنم: یکى از اعضاى هیئت امناى مسجد مقدّس جمکران، که بیش از بیست سال است که توفیق خدمت به این مسجد را دارد، چنین نقل مى کند: «دقیقاً خاطرم نیست که سال ۵۱ بود یا ۵۲٫ شب جمعه اى بود و من طبق معمول به مسجد مشرف شده بودم. جلوى ایوان مسجد قدیمى، کنار مرحوم حاج ابوالقاسم (کارمند مسجد که داخل دکه مخصوص جمع آورى هدایا بود ) نشسته بودم. نماز مغرب و عشا تمام شده بود و جمعیت کم و بیش مشرف مى شدند. ناگهان خانمى جلو آمد در حالى که دست دختر ۱۲ ساله اش را گرفته بود و پسر بچه ۹ ساله اى را هم در بغل داشت. نگاهى کردم و گفتم: بفرمایید! امرى داشتید؟ زن سلام کرد و بدون هیچ مقدمه اى گفت: من نذر کرده ام که اگر امام زمان(علیه السلام) امشب بچه ام را شفا دهد، پنج هزار تومان بدهم. حالا اول مى خواهم هزار تومان بدهم. پرسیدم: آمدى که امتحان کنى؟ گفت: پس چه کنم؟ بلافاصله گفتم: نقدى معامله کن; با قاطعیت بگو این پنج هزار تومان را مى دهم و شفاى بچه ام را مى خواهم! کمى فکر کرد و گفت: خیلى خب، قبوله. و بعد پنج هزار تومان را داد; قبض را گرفت و رفت. آخر شب بود و من قضیه را به کلّى فراموش کرده بودم. خانمى را دیدم که دست پسر بچه و دخترش را گرفته بود و به طرف دکّه مى آمد. به نظرم رسید که قبلا دختر بچه را دیده ام، ولى چیزى یادم نیامد. زن شروع به دعا کردن نمود و تکرار مى کرد و مى گفت: حاج آقا! خدا به شما طول عمر بدهد! خدا ان شاءاللّه به شما توفیق بدهد! پرسیدم: چى شده خانم؟ گفت: این بچه همان بچه اى است که وقتى اول شب خدمتتان آمدم بغلم بود. و بعد پاهاى کودک را نشان داد. کاملا خوب شده بود و آثارى از ضعف یا فلج در پسرک نبود. زن سفارش کرد که شما را به خدا کسى نفهمد. گفتم: خانم! این اتفاقات براى ما غیر منتظره نیست. تقریباً همیشه از این جور معجزه ها را مى بینیم. گفت: هفته دیگر ان شاءاللّه با پدرش مى آییم و گوسفندى هم مى آوریم. هفته بعد که آمدند، گوسفندى را ذبح کردند و خیلى اظهار تشکر نمودند. بچه را که دیدم، او را بغل کردم و بوسیدم. نمازگزاران عزیز، همواره به یاد حضرت باشیم و ایشان را حاضر و ناظر بر کارهای خود بدانیم . برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات بر محمد و آل محمد. مناسبت های هفته را کوتاه عرض می کنم : جایگاه زن در خانواده و جامعه : امروز جمعه ، 17 دي ماه ، اجراى توطئه استعمارى كشف (حذف) حجاب به‏دستور رضاخان پهلوى (1314 ه ش) است. رضا خان عامل استعمار انگلیس در ایران بود ، مهم‏ترين عامل پيدايش و اجراى كشف حجاب، سفر رضاشاه به تركيه بود. شاه ايران در سفر چند روزه خود، از مناطق گوناگونى بازديد كرد. نوع لباس و شيوه فعاليت زنان در جامعه و شيوه تعليم و تربيت دختران ترك، نظر او را جلب كرد. و در برگشت از ترکیه ، كشف حجاب زنان را در ايران را اجرا کرد و چادر و روسری ها را به زور از سر زنان در می آورد. چرا دشمنان تا این حد، مخالف حجاب داشتن بانوان ایرانی هستند؟ چون زنان و بانوان نقش سازنده ای در جامعه دارند و صلاح و فساد جامعه را در گرو صلاح و فساد زنان است. خانواده اولین هستۀ جامعه است که در آن انسان تربیت می‌شود و مادران مسئولیت سنگین تربیتِ بچه ها را برعهده دارند. حرف مادر، خُلق مادر، عمل مادر، در بچه‏ها اثر دارد. اگر دامن مادر طاهر، پاکیزه و مهذب باشد، بچه از اول با اخلاق صحیح و تهذیب نفس و عمل خوب رشد مى‏کند. اگر یک بچه خوب تربیت شود ممکن است که سعادت یک ملت را همان یک بچه تأمین کند، همان طوری که اگر یک بچه بد هم بزرگ بشود، ممکن است یک فساد در جامعه پیدا بشود. برای حفظ سلامت جامعه خدای متعال دستور به حجاب داده است. حجاب تنها مربوط به اسلام نیست، بلکه ایرانیان قبل از اسلام هم حجاب داشتند. حتی در فرهنگ های دیگر مانند یونان و یهود نیز حجاب بوده است. ولی استعمار برای اینکه زنان مسلمانان را به فحشا و منکر بکشاند و کشورهای اسلامی را چپاول کند،جامعه را به سمت بی حجابی و فحشا سوق داده اند. یکی از پیامدهای بی حجابی ، طلاق و از هم پاشیدگی خانواده هاست. از دیگر پيامدهاى بى‏ حجابى را در موارد ذيل می توان خلاصه كرد: ۱- سقوط ارزش زن‏ ۲- آفت تحصيلى و آموزشى‏ ۳- افزايش بيماريهاى جسمى، روحى و روانى‏ ۴- اذيت و آزار اجتماعى‏ ۵- بى‏ علاقگى به ازدواج‏ ۶- ناهنجاريهاى خانوادگى و بالا رفتن آمار طلاق‏ ۷- تيرگى رابطه فرزندان با والدين‏ ۸- ايجاد زمينه جنايت‏ ۹- رشد منفى كار و بهره‏ورى‏ ۱۰- رو آوردن به كسب درآمدهاى نامشروع‏ دیگر مناسبت های هفته : امروز درگذشت جهان‏پهلوان تختى (1346 ه.ش) نیز می باشد که روز جوانمردى و فتوت نامیده شده است. شنبه، 18 دي مصادف با 8 ربيع‏الثاني ، ولادت حضرت امام حسن عسكرى(ع) (232 ه.ق) است که خدمت شما دوستداران و عاشقان حضرتش تبریک عرض می کنم. بصيرت و احساس تكليف و اقدام به‏ موقع = پيروزى‏ يکشنبه 19 دي ، قيام خونين مردم قم در اعتراض به مقاله ساواك عليه حضرت امام خمينى(ره) (1356ه ش) را داریم. ساواک در يك روزنامه و به قلم يك مزدورِ دربار طاغوت به امام بزرگوار(ره) اهانت کردند. آن روز جوانهاى قم از طلبه و غيرطلبه و اقشار گوناگون و مردم مؤمن آمدند در كوچه و خيابان قم و به دفاع از امام(ره)، به دفاع از حقيقت، به دفاع از مرجع تقلید پرداختند. من خودم شاهد بودم که روز 18 دی ماه، تعدادی از جوانان و طلاب جوانان به منزل مراجع می رفتند و به نوشته توهین آمیز به حضرت امام(ره)، اعتراض می کردند و در بعد از ظهر 19دی ماه در منزل آیت الله نوری همدانی در خیابان صفائیه جمع شدند . ایشان سخنرانی کردند و یک شعری را خواندند : « ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست » و « مه فشاند نور و سگ عو عو کند » ایشان خطاب به طاغوتیان گفتند: امام مانند ماه در شب نورافشانی می کند و سگان عو عو می کنند و شما هرگز نمی توانی نور امام را خاموش کنید و سخنرانی کردند ونزدیک غروب بود که جوانان و طلبه ها از خیابان صفائیه به ابتدای چهار راه بیمارستان رسیدند . در این موقع یکی از افراد ساواک ، شیشه بانک را شکست و به این بهانه که این جوانان قصد حمله به بانک را دارند، کماندوها با باتوم به جان مردم افتادند و از چند طرف مردم را محاصره کردند و هیچ راه فراری نبود. و تعداد زیادی از مردم را به شهادت رساندند و عده ای به شدت مجروح شدند.حتی اجازه نداشتند مجروحان را به بیمارستان منتقل کنند. چون ساواک آنها را به تخت زنجیر و دستگیر می کرد. همین بصيرت ، دشمن‏شناسى، مجاهدت و اقدام و فداكاری مردم قم بود که سرآغازى شد براى حركت عظيم ملت ايران . اگر آن روز طلاب قم به صحنه نمی آمدند، هنوز هم طاغوت بر ما حکومت می کرد.این درس بزرگ 19دی به همه ماست که روشن بینی و آگاهی و حمایت از ولی تا چه حد می تواند تاثیرگذار باشد. آثار و بركات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها در قم : دوشنبه20 دي، وفات حضرت معصومه سلام الله عليها (201 ه.ق) را پیش رو داریم.در سال ۲۰۰ (ه. ق) زمانى كه يگانه برادر حضرت معصومه(س) به اجبار مأمون مجبور به هجرت به خراسان شدند، حضرت حدود يك سال به دور از برادر خود در مدينه زندگى كرد. مأمون عباسى در سال ۲۰۱ (ه. ق) حضرت امام رضا(ع) را به‏عنوان وليعهد خود تعيين نمود. در اين هنگام آن‏حضرت براى بستگان خود در مدينه و خصوص براى حضرت معصومه(س) نامه‏اى نوشت و آن‏ها را به خراسان دعوت نمود. حضرت معصومه(س) به مجرد خواندن نامه امام(ع) براى ديدار برادر عازم خراسان شد و با گروه بسيارى از امام‏زادگان و بستگان به‏سوى خراسان حركت نمودند. «حضرت معصومه در رأس يك قافله ۲۲ نفرى متشكل از علويان و برادران امام رضا (ع) براى ديدار با آن امام همام رهسپار ايران گرديد.» البته برخى از پژوهشگران تعداد افراد اين كاروان را حدود ۴۰۰ نفر نوشته‏اند . پس از آن‏كه حضرت معصومه و همراهان ايشان به ساوه رسيدند، ماموران حكومتى با آن‏ها درگير شدند و بسيارى از افراد اين قافله را به شهادت رساندند. در همين زمان حضرت معصومه بيمار شد. از خادمش پرسيد: از اينجا تا قم چقدر فاصله است؟ خادم عرض كرد: ۱۰ فرسخ. حضرت فرمود: مرا از اينجا به قم منتقل كن. برخى از محققان معتقدند كه حضرت معصومه(س) در ساوه مسموم شد و سپس با حالت بيمارى وارد قم شد و پس از مدت كوتاهى به شهادت رسيد. در ساوه غذاى حضرت توسط يك زن نابكار زهرآلود گشت. به اين ترتيب آن بانوى گرامى مسموم و بيمار شد. هنگامى كه خبر ورود حضرت به ساوه و خبر بيمارى او به آل سعد (شيعيان عرب اشعرى) رسيد، آل سعد به اتفاق به استقبال آن‏حضرت رفته و در ميان آن‏ها موسى‏بن خزرج‏بن سعد اشعرى مهار شتر او را گرفت و او را به شهر قم دعوت نمود. به هنگام ورود به قم محبان اهل بيت استقبال كم‏نظيرى از خواهر امام رضا(ع) كردند . پس از ورود حضرت معصومه (س) به قم در روز ۲۳ ماه ربيع الاول، آن‏حضرت ۱۷ يا ۱۹ روز ساكن منزل موسى‏بن خررج بود و در اين مدت با حالت بيمارى مشغول عبادت و راز و نياز با خداوند بود. در اين چند روزى كه حضرت معصومه(س) در قم به‏سر مى‏بردند، عبادتگاهى داشت كه هم‏اكنون آن مكان مقدس با بنايى با شكوه مشخص و در كنار آن يك مسجد مجلّل و چند حجره وجود دارد كه به‏عنوان مدرسه علميّه ستّيّه در محلّ ميدان مير قم خوانده مى‏شود.(18) اين عبادتگاه را بيت‏النور نيز گويند كه گواه نورانيت و صفاى ممتاز او در ارتباط با خداست. سرانجام آن حضرت بعد از شانزده یا هفده روز که در خانه موسی بستری بود، از دنیا رفت.(19) پس از رحلت حضرت معصومه(س) زنان آل سعد، بى‏بى فاطمه معصومه را غسل دادند و كفن كردند. آل سعد (اشعرى) با يكديگر اختلاف كردند در اين باب كه چه كسى سزاوار است در سرداب رود و فاطمه را بر زمين بگذارد و به خاك سپارد كه در اين هنگام از جانب ريگستان دو سوار كه جلو دهان خود را بسته بودند بدان‏جا آمدند، چون به جنازه فاطمه رسيدند، از اسب پياده شدند و بر او نماز گذارده و در سرداب رفتند و جسد مطهر او را دفن كردند و برهيچ‏كس معلوم نشد كه آن دو سوار كه بودند. برخى از محققان احتمال داده‏اند كه اين دو سوار امام رضا(ع) و امام جواد(ع) بوده‏اند.(20) لقب «معصومه» را امام رضا علیه السلام به خواهر خود عطا فرمود: آن حضرت در روایتى فرمود: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى»(21) هر كس معصومه را در قم زیارت كند، مانند كسى است كه مرا زیارت كرده است. این لقب، كه از سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان است. از روزی حضرت معصومه در قم دفن شد، ایران متحول شد و زمینه ساز قیام مردم قم شد که آغازگر انقلاب اسلامی بود و هر تغییری که از برکت انقلاب اسلامی در جهان به وجود بیاید همه از برکت وجود حضرت معصومه (ع) است. اعتقاد به شفاعت انبياء و اولياء از ضروريات مذهب شيعه است و هيچ ترديدى در آن نيست و بالاترين جايگاه شفاعت، از آن رسول گرامى اسلام(ص) است كه در قرآن كريم از آن به (مقام محمود) تعبير شده است. دو تن از بانوان خاندان رسول مكرم(ص) هم شفاعت گسترده‏اى دارند كه بسيار وسيع و جهان‏شمول است: ۱. خاتون محشر، صديقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا(س) . ۲. شفيعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه(س) كه بعد از حضرت زهرا(س) از جهت گستردگى شفاعت، هيچ بانويى به شفيعه محشر حضرت معصومه(س) نمى‏رسد. امام جعفرصادق (ع) در اين‏رابطه مى‏فرمايد: «تَدخل بِشفاعتها شيعتنا الجنتة باجمعهم»؛ با شفاعت او همه شيعيان ما وارد بهشت مى‏شوند. شهادت غریبانه کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه ی معصومه (س) را خدمت همه شما دوستداران و شیعیان تسلیت عرض می کنم. پی نوشت: 1- مواعظ العددیه، علی مشکینى، نشر الهادى، قم، ص195 2- كنزالعّمال / ج ۷ / ص ۵۸۱ / حديث ۲۰۳۵۵ 3- سفينه البحار ج 2 ص 731 4- سوره مبارکه نساء ،آیه 9 5- سوره مبارکه کهف ،آیات 71 تا 82 / ترجمه المیزان ج 13 6- مستدرك‏الوسائل، ج 2، ص 92. 7- الكافی، ج 3، ص 118. 8- مصباح كفعمى: 152. 9- مستدرك‏الوسائل، ج 2، ص 154. 10- كنز العمال، حسام الدین هندی، صفوه السقا، الرساله، بیروت، 1405ق، ج9، ص97، ش25153. 11- امالی، شیخ‏ طوسی، ص 639 12- كنز العمال، حسام الدین هندی، صفوه السقا، الرساله، بیروت، 1405ق، ج9، ص103، ش25187 13- دعائم ‏الإسلام، تمیمى مغربى، دار المعارف 14- الكافی، ج 6، ص 397. 15- امالی‏، شیخ طوسی، ص 182. 16- نهج البلاغه ، خطبه 183 17- كنزالعمال ، ج 7، حديث 21057 18- اشتهاردی ؛ محمد ؛ حضرت معصومه (س) چشمه جوشان کوثر ص 40. 19- اشتهاردی ؛ محمد ؛ حضرت معصومه (س) چشمه جوشان کوثر، ص 35./ شیخ قرنی ؛ منهاج الدموع ؛بی تا، بی چا ، ص 440. 20- صحفی ؛ مهدی ؛ از زندگانی حضرت معصومه (س) و تاریخ قم، صحفی، بی تا ، چ پنجم ص 43. 21- ناسخ التواریخ، ج 3، ص 68، به نقل از كریمه اهل‌بیت، ص 32.