دوستداران زهرا(عليها السلام) اهل نجاتند
| ارسال شده توسط: عرب | بازدید شده: 540 مرتبه |
| دسته: سخنرانی | تاریخ: 1395.12.19 |
| |
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین ابراهیمی در مراسم عزاداری شهادت حضرت زهرا(س) محله ریحان مورخه95/12/12
الحمدلله، الصلاة والسلام علی رسول الله وعلی آله ال الله
قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) : « یا سلمانُ مَنْ احبَّ ابنتی فهو فی الجنةِ معی و مَنْ اَبْغَضها فهو فی النارِ » (1)
السلام علیک یا فاطمةالزهرا(س) سیدةالنساء العالمین،السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
خشنودی مولایمان صاحب الزمان(عج) ، سلامتی رهبر عزیز و بزرگوارمان، شادی روح امام راحل عظیم الشأن، شادی ارواح طیبه شهدا ، سلامتی همه خدمتگزاران به نظام اسلامی ، سلامتی خودتان ،سلامتی همه علاقمندان به حضرت زهرا اجماعاً صلوات.
ماه غریبی صدیقه طاهره، حضرت فاطمه زهرا (س) است.این مصیبت و عزا را به ساحت مقدس مولایمان صاحب الزمان (عج) وبه سادات ذریه حضرت زهرا و به همه شما ارادتمندان و علاقمندان حضرتش تسلیت عرض می کنم. از فرمایشات حجه الاسلام احمدی ومداحی مداح اهل بیت جناب آقای تهامی نیز استفاده کردیم.
حدیث ارزشمندی را از رسول خدا (ص) خدمتتان عرض می کنم.
محبت به اهل بیت، مزد رسالت
قرآن در مورد اجر ومزد رسالت پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله می فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى »(2) بگو من هيچ مزد و پاداشى بر رسالتم درخواست نمى كنم؛ جز دوست داشتن نزديكانم (-(اهل بيتم )-). مزد رسول خدا (ص) محبت امیرالمومنین و محور قربی نیز حضرت زهرا (س) است. خدا را شاکریم که ما را از محبان اهل بیت قرار داده است. امسال هم آغاز آن و هم پایان آن مزین به نام حضرت زهرا است. پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - به سلمان فرمودند : « یا سلمانُ مَنْ احبَّ ابنتی فهو فی الجنةِ معی» ای سلمان هر کس دخترم فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود « و مَنْ اَبْغَضها فهو فی النارِ » و هر کس او را دشمن بدارد پس او در آتش است.(1)الحمدالله معرفت ومحبت به حضرت زهرا افزایش پیدا کرده است. چند روز پیش در یکی از دبیرستانها به مراسم عزاداری حضرت زهرا دعوت شده بودیم. هنگام قرائت زیارت حضرت زهرا(س) همه دانش آموزان دست به سینه و مودبانه رو به قبله ایستاده بودند و این زیارت را زمزمه می کردند . در هیچ جای دنیا چنین توجه و معرفتی به بزرگان خود ندارند که در ایران حتی فرزندان ما نیز این گونه محبت و معرفت به حضرت زهرا دارند. خدا را بر این نعمت ولایت و ومعرفت شکرگزاریم.
سّر نام های حضرت فاطمه (س) در چیست؟
برای بانو حضرت صدیقه طاهره(س) نامها و القابی است که برخی آسمانی اند و از سوی آفریدگار تعیین شده و بعضی از سوی برگزیدگان الهی. اما نامهای آسمانی نه اسم است که در حدیث ذیل آمده است. امام جعفر صادق(ع) فرمود: برای فاطمه(س) نزد خدای عز و جل نه اسم است: «فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، زهرا» (3)آنچه این نامها را برای حضرت فضیلت قرار داده اینکه نامهای حضرتش حاکی از صفتی والاست که در وی وجود داشته است وچون نامهای دیگر افراد نیست که صاحب نام از معنی نام خود هیچ بهره ای نبرده باشد. مثلا والدین ما که نامی برای ما انتخاب کنند ، به شخصیت ماکاری ندارند به عنوان مثال، اسم یک کودک لاغر اندام را رستم می گذارند ودیگر کاری با این ندارند که این فرد واقعاً جثه قوی دارد یا نه وبا بُعد روحی وشخصیتی او کاری ندارند ولی حضرت زهرا(س) نُه اسم دارند وهر اسمی هم اشاره به یک بُعد ازابعاد شخصیت ایشان دارد، مثلا نام فاطمه اشاره به مقام بلند شفاعت ایشان دارد.
علت نامگذاری حضرت فاطمه(س):
از رسول خدا (ص) نقل کرده اند که فرمود: « یا فاطمة! أتدرین لم سمیتِ «فاطمة»؟ » اى فاطمه! آیا مىدانى که چرا «فاطمه» نام گرفتى؟ امیرالمؤمنین علیهالسلام عرضه مىدارند: « لِمَ سمّیتْ؟» شما بفرمایید چرا فاطمه، «فاطمه» نامیده شده است. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: « لانها فطمتْ هى و شیعتها من النار» زیرا «فاطمه علیهاالسلام» و شیعیان فاطمه از آتش جهنم بازگرفته شدهاند و به آتش نخواهند رفت. (4) این یعنی در اسم حضرت زهرا(س) محبت ودوستی با دوستدارانشان نهفته است،روز قیامت حضرت زهرا(س) شفاعت می کنند همانطور که مرغ دانه سالم را از ناسالم جدا می کند شیعیان خود را مورد تفقد قرار می دهند و وارد بهشت می کنند.
دوستداران زهرا(عليها السلام) اهل نجاتند:
اين جا براي ما بشارتي از حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام)هست كه فرمود: « وَ اللهِ يا جابِرُ» به خدا قسم اي جابر، « إنَّها ذلِكَ الْيَوْمَ لَتَلْتَقِطُ شِيعَتَها وَ مُحِبِّيها» آن روز فاطمه(عليها السلام)شيعيان و دوستان خودش را از ميان جهنّميان جدا كرده و دنبال خودش به بهشت مي برد؛« كَما يَلْتَقِطُ الطَّيْرُ الْحَبَّ الْجَيِّدَ مِنَ الْحَبِّ الرَّدِيء» همچنان كه مرغ، دانه هاي خوب را از دانه هاي بد جدا مي كند.(5)
چرا به فاطمه(س) زهرا می‌گویند؟
زهرا در لغت به معنای درخشان، نورانی و درخشنده است. از امام صادق(ع) پرسیدند : «لم سميت فاطمة، زهرا؟» چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ فرمود: « لانها كانت اذا قامت فى محرابها زهر نورها لاهل السماء كما يزهر الكواكب لاهل الارض.»زیرا فاطمه چنان بود که چون در محراب می ایستاد نوری از او برای اهل آسمان درخشش می کرد همان طور که ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند. (6) زهرا اشاره به مقام عبادت حضرت دارد.
زهراء روشنایی مدینه :
ابان بن تغلب روايت كرده: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اى فرزند رسول خدا! چرا فاطمه را «زهرا» ناميدند؟ فرمود: براى اين كه نور حضرت فاطمه روزى سه مرتبه براى امير المؤمنين على بن ابى طالب جلوه مى كرد: نور او به هنگام اقامه نماز صبح در حالى كه مردمان در خواب بودند، چنان مى درخشيد كه سفيدى آن داخل خانه هاى مدينه مى گرديد و فضاى خانه ها را روشن مى نمود، آنان از اين نور تعجّب مى كردند و به سوى رسول خدا مى شتافتند تا در باره منشأ آن نور سؤال كنند، و رسول خدا آن ها را به جانب خانه حضرت فاطمه متوجه مى كرد، و هنگامى كه آنان به سوى خانه ايشان نگاه مى كردند مى ديدند كه فاطمه در محراب عبادت قرار گرفته و نورى از محراب ساطع مى شود، و آن گاه در مى يافتند كه نور مذكور همان نورى است كه از فاطمه ساطع مى گردد.
هنگامى كه ظهر فرا مى رسيد و فاطمه آماده نماز مى گرديد نور زردى از چهره ایشان ساطع مى گرديد و داخل خانه هاى اهل مدينه مى شد به طورى كه در و ديوار خانه ها، و لباس و رنگ ايشان همه به زردى مى گراييد، پس هر گاه از آن نور پرسش مى نمودند، رسول خدا ايشان را روانه خانه فاطمه مى كرد و آنان مى ديدند كه دختر پيامبر در ميان محراب مشغول عبادت است و اين نور از وى ساطع مى گردد.و هنگامى كه آفتاب غروب مى كرد چهره فاطمه به سرخى مى گراييد و نور قرمزى به خاطر خوشحالی و شکرگذاری به درگاه خدا از او ساطع مى شد، پس آن نور داخل خانه هاى مردم مى گرديد و تمام آن ها را سرخ فام مى نمود، مردم مدينه از اين امر تعجّب مى كردند و در باره آن با يك ديگر به گفتگو مى پرداختند و هر كس نظرى مى داد، بنا بر اين نزد رسول خدا مى آمدند و علّت آن را جويا مى شدند و رسول خدا ايشان را به سوى خانه فاطمه مى فرستاد و آن ها مى ديدند كه فاطمه در محراب به عبادت ايستاده و آن نور از صورت وى ساطع مى گردد و مى فهميدند كه منشأ آن نور از كجاست.
پس آن نور در چهره فاطمه باقى بود تا زمانى كه حسين عليه السّلام از وى متولّد گرديد و آن نور به او منتقل شده و به ما رسيده است و همچنان در نزد ما خواهد بود، امامى بعد از امام ديگر، تا قيامت فرا رسد. (7)
چادر نورانی
نقل است که روزی حضرت امیرالمومنین نیاز پیدا کرد به اینکه قرض نماید، چون در آن زمان معمول بود که اگر کسی از کسی چیزی قرض می کرد کالایی در نزد صاحب جنس گرو می گذاشت، پس حضرت چادری از چادرهای حضرت زهرا علیهالسلام را در پیش مرد یهودی به گرو گذاشت تا اگر قرضش را در سر موعد مقرر پس نداد آن چادر مال مرد یهودی باشد.مرد یهودی چادر را به خانه اش برد و آن را در حجره ای گذاشت. شب هنگام، چون زن یهودی به آن حجره رفت نور عظیمی را مشاهده کرد که از چادر ساطع شده و تمام خانه را منور کرده است. چون این حالت را مشاهده کرد به نزد شوهرش رفت و ماجرا را به اطلاع وی رساند. آن یهودی فراموش کرده بود چادر چه کسی در خانه اوست. به سرعت به حجره رفت و با چشمان خود مشاهده کرد که چگونه نور چادر همچون بدر منیر خانه را روشن کرده است.زن و شوهر به خانه های خویشان و نزدیکان خود شتافتند و ماجرا را شرح دادند واکثر نزدیکانشان در خانه یهودی جمع شدند و آن نور عظیم را مشاهده کردند.در این ماجرا هشتاد نفر از یهودیان به نور اسلام منور شدند.(8)
خوف و خشوع حضرت فاطمه (س):
سرور زنان دنیا و بانویی بهشتی که اولیاء خدا به او مباهات می کنند، به هنگام عبادت، چنان خوف و خشیت الهی در بدنش ظاهر می‌شد که تمام وجودش به لرزه می‌افتاد و تمام اعضا و جوارحش ترسان و لرزان می‌گشت. «کانت فاطمة (س) تنهج فی صلاتها من خوف الله تعالی» حضرت فاطمه (س) در نمازش از ترس خدا نفس نفس میزد و گریه در گلویش میشکست. (9) پیامبر (ص) درباره عبادت حضرت زهرا (س) می‌فرماید:« آن‌گاه که دخترم فاطمه (س) در محراب عبادت، در پیش‌گاه پروردگار به نماز می‌ایستد، نور عبادتش برای ملائکه آسمان درخشیدن می‌گیرد؛ به‌سان نور ستارگان برای اهل زمین و خداوند پر‌عزت و جلالت، خطاب به فرشتگانش می‌فرماید: «ملائکه من! بر بنده‌ام فاطمه، سرور کنیزانم، نظر کنید؛ بر درگاه من ایستاده، در حالی‌که بند بند وجودش از خوف من مرتعش و لرزان است و با تمامی قلب به عبادت من روی نهاده است....»(10)
خدا را شاکریم که ما را محب حضرت فاطمه و امیرالمومنین قرار داده است.این محبت به اهل بیت نعمت بسیار بزرگی است.
خب بیش از این مزاحمت ایجاد نمی کنم وذکر توسلی داشته باشیم .حضرت علی(ع) درجمع افسران خود نشسته بودند وهرکدام توصیف می کردند که مظلوم چه کسی است ، قطرات اشک درچشم امیرالمومنین جمع شد وهمه به ایشان نگاه کردند ، آقا فرمودند: می دانید مظلوم چه کسی است ؟ مظلوم آن کسی است که در قلعه خیبر را ازجا بکند ، مظلوم آن کسی است که با ذوالفقارش پهلوان نامی عرب را به درک واصل کند ، اما وقتی به در خانه او بریزند ودرب خانه او را بشکنند وآتش بزنند و به منزل او بیایند وبا پا و لگد به پهلوی فاطمه بزنند و نتواند کاری انجام دهد.
جانها به قربانت یا امیرالمومنین(ع)یا زهرا(س).
« اَلالَعنَةُ الله عَلَی القَومِ الظالِمین وَسَیَعلَمُ اَلَّذینَ ظَلَمُوا اَی مُنقَلَبِ یَنقَلِبُون »
پی نوشت:
1- بحار الانوار، ج 27، ص 116
2- سوره مبارکه شورى ، آيه 23
3- امالی صدوق، ص 474، ح 18; علل الشرایع، ج 1، ص 178، ح 3; خصال، ص 414، ح 3; دلائل الامامه، ص 10; بحارالانوار، ج 43، ص 10، ح 1.
4- بحارالانوار، ج 43، ص 18
5- بحارالانوار، جلد43، صفحه‌ي 65.
6- بحارالانوار: ج 43، ص 12، روايت 6.
7- بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج43 ؛ ص11
8- صحیفه فاطمیه به نقل از بحارالانوار ج43 ص 30 و الخرائج ج2 ص137
9- ارشاد القلوب، 105
10- الصدوق، الامالی، ص 100
|
|
| چاپ این نسخه درجه: 4.00 چند مرتبه به این پست امتیاز داده اند: 1 مرتبه |
