السلام علیک یا مولانا یا صاحب الزمان(عج)، یا بقیة الله یا اباصالح، ادرکنا واغثنا
اُوصیکُم عِبادَالله وَنَفسی بِتَقَوَیَ الله
خشنودی مولایمان صاحب الزمان(عج) ، سلامتی رهبر عزیز و بزرگوارمان، شادی روح امام راحل عظیم الشأن، شادی ارواح طیبه شهدا ، شهدای والا مقام شهرستان ، دو شهید گرانقدر مهمان امروز نماز جمعه ، شهدای مدافع حرم، شادی ارواح مطهر هفده شهید گمنام شهرستان ، سلامتی خودتان ، خانواده و فرزندانتان اجماعاً صلوات.
امیدوارم خداوند متعال ، این حضور مؤمنانه ، این نماز جمعه ، این خطبه، این نشستن و سکوت را در نماز جمعه ، از همه ما قبول بگرداند ، ذخیره ای ارزشمند برای دنیا و آخرت، مخصوصاً برای اولین لحظه ورود ما به عالم قبر و قیامت قرار بگیرد ، باز هم صلوات بر محمد وآل محمد(ص).
اولاً از حضور مؤمنانه همه شما برادران و خواهران مکرمه ، نمازگزاران عزیز تقدیر وتشکر می کنم. از مدیران و مسئولین محترم ،دانش آموزان مدارس ، اقشار مختلف ، ستاد برگزاری نماز جمعه ، فرماندهان محترم نظامی و انتظامی، سروران معظم روحانی ، از هیأت امنای مسجد جامع ، قاری محترم، مجری محترم و مؤذن محترم، وخصوصاً از سخنران قبل از خطبه ها ، جناب حجه الاسلام والمسلمین یزدانپناه که مسائل مهمی را در مورد اعتکاف بیان کردند، نیز صمیمانه تقدیر و تشکر می کنم .
برادران و خواهران مکرمه ماه رجب ، ماه عبادت و بندگی ، ماه ولایت و امامت است. ماه رجب ماه امیرالمومنین و ماه اهل بیت است. ولادت آقا امیرالمومنین را در همین هفته و ماه رجب داریم که روز پدر نامیده شده است. پیشاپیش ولادت مولایمان امیرالمومنین را خدمت صاحب الامر و همه شما ارادتمندان و علاقمندان تبریک عرض می کنم. ان شاءالله این روز بر همه شما مبارک باشد. خدا را بر این عشق و علاقه و محبت به اهل بیت خصوصا به مولایمان امیرالمومنین شکر می کنیم.
به این مناسبت ، بنده در خطبه اول چند کلامی راجع به آقا امیرالمومنین خدمت شما نمازگزاران عزیز عرض می کنم. صفات امیرالمومنین(ع) جامع اضداد است ، انسان وقتی می خواهد در مدح مولا صحبت کند، نمی داند از کجا باید کلام را شروع کند.
فضائل و مناقب امام علی علیه السلام :
در مدح تو ای مظهر اضداد چه گوییم / بالاست مقام تو و گفتار قصیر است
با این که تویی پادشه عالم هستی / کرباس تو را جامه و فرش تو حصیر است
چه زیبا گفته است خلیل بن احمد وقتی از او درباره فضائل علی(ع) پرسش شد، در پاسخ گفت: « ما أقول فی حق من أخفی الا حبا´ء فضآئله من خوف الا عدآء» چه گویم در حق کسی که دوستانش فضائل او را از ترس دشمنان مخفی داشتند « و سعی أعدآؤه فی إخفآئها من الحسد و البغضآء» و دشمنانش از روی حسد و عداوت در پنهان داشتن فضائل او کوشیدند؛ « و ظهر من فضآئله معذلک کله ما ملا المشرق و المغرب» در بین این دو رفتار ، فضائل او مشرق و مغرب عالم را پر کرده است. (1) درتاریخ بشریت کمتر شخصیتی را چون حضرت علی ( علیه السلام ) سراغ دارد که دوست و دشمن دست به دست هم دهند تا فضایل برجسته و صفات عالی او را مخفی و مکتوم سازند و مع الوصف، نقل مکارم و ذکر مناقب او عالم را پر کند. دشمن کینه و عداوت او را به دل گرفت و از روی بدخواهی در اخفای مقامات و مراتب بلند او کوشیده، و دوست که از صمیم دل به او مهر می ورزید، از ترس آزار و اعدام، چاره ای نداشت جز آنکه لب فرو بندد، و به مودّت و محبت او تظاهر نکند و سخنی درباره وی بر زبان نیاورد.
جلوگيرى از گسترش فضايل حضرت على عليه السلام:
تلاشهای ناجوانمردانه خاندان اموی در محو آثار و فضایل خاندان علوی فراموش ناشدنی است. معاویه در یکی از بخشنامه های خود به استانداران و فرمانداران چنین خطاب کرد و گفت: اگر ثابت شد که فردی دوستدار علی و خاندان اوست نام او را از فهرست کارمندان دولت محو کنید و حقوق او را قطع و از همه مزایا محرومش سازید. کافی بود کسی به دوستی حضرت علی ( علیه السلام ) متهم شود و دو نفر از همان قماش که پیرامون دستگاه حکومت ننگین وقت گرد آمده بودندبه این دوستی گواهی دهند؛ آن گاه، فوراً نام او از فهرست کارمندان دولت حذف می شد و حقوق او را از بیت المال قطع می کردند. حتی معاویه در بخشنامه دیگری گام فراتر نهاد و به طور مؤکد دستور داد که گوش و بینی افرادی را که به دوستی خاندان علی تظاهر می کنند ببرند و خانه های آنان را ویران کنند. در نتیجه این فرمان، بر ملت عراق و به ویژه کوفیان آن چنان فشاری آمد که احدی از شیعیان از ترس مأموران مخفی معاویه نمی توانست راز خود را، حتی به دوستانش، ابراز کند مگر اینکه قبلاً سوگندش می داد که راز او را فاش نسازد. (2) و در آن زمان هیچکس جرات نداشت ، نام فرزند خود را علی بگذارد.
معاويه در شام تلاشهای زیادی برای سم پاشي عليه امام علی (ع) انجام داد وبر منابر مطاعني به امير المومنين نسبت داده و او را لعن مي كردند اين تبليغات شوم معاويه به حدي در مردم شام تاثير گذار بود كه مشهور است مي گويند وقتي شنيدند امام علي در مسجد ودر محراب به شهادت رسيده تعجب نموده وميگفتند مگر علي (ع) نماز مي خواند.
علی را کسی جز خدا و نبی(ص) نشناختند :
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت / متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را
براستی این علی (ع) کیست که همه در شناخت او در مانده اند، عدّه اي او را تا سر حدّ خدايي بالا برده اند، و عدّه اي حتي در بندگي او شك دارند كه : در مسجد كوفه شهيدش كردند .گفتند مگر اهل نماز است علي؟! و آن كه او را حقيقتاً شناخت خداي او و رسول خدايش بود. پیامبر اعظم صلی اللّه علیه و آله خطاب به علی(ع) فرمود: «یا علی ما عرف اللّه حق معرفته غیری و غیرک» ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختش جز من و تو، «و ما عرفک حق معرفتک غیر اللّه و غیری» و تو رانشناخت آن گونه که حق شناخت توست، جز خدا و من. (3)
فضائل بي شمار امیرالمومنین (ع)
كتاب فضل تو را آب بحر كافي نيست / كه تر كنيم سر انگشت و صفحه بشماريم
خدا را بر نعمت محبت و نعمت ولایت و امامت امیرالمومنین (ع) شکر می کنیم. هیچکس نتوانست حقیقت وجودی امیرالمومنین را بشناسد.
پيامبري هم كه علي را شناخته اعتراف دارد كه فضائل او قابل شماره و احصي نيست. ابن عباس مي گويد پيامبر اكرم(ص) فرمود: «لو انّ الفياض(4) اقلام و البحر مدادٌ و الجنّ حسّابٌ و الانس كتابٌ مااحصوا فضائل عليّ بن ابي طالبٍ» (5) اگر انبوه درختان (و باغها) قلم، و دريا مركب، و تمام جنّيان حسابگر، و تمام انسان ها نويسنده باشند ، قادر به شمارش فضائل علي بن ابي طالب نخواهند بود. و در جاي ديگر پيامبر اعظم فرمود: «انّ اللّه تعالي جعل لاخي عليٍّ فضائل لاتحصي كثرة » براستي خداوند براي برادرم علي(ع) فضائل بي شماري قرار داده است «فمن ذكر فضيلةً من فضائله مقرّابها » كه اگر كسي يكي از آن فضايل را از روي اعتقاد و اعتراف بيان نمايد، «غفر اللّه له ما تقدّم من ذنبه و ماتأخّر» خداوند گناهان گذشته و آينده او را مي بخشد. « من كتب فضيلةً من فضائله لم تزل الملائكة تستغفرله ما بقي لتلك الكتابه رسم» اگر كسي يكي از فضائل آن حضرت را بنويسد، تا هنگامي كه آن نوشته باقي است، ملائكه براي او استغفار مي كنند « و من استمع فضيلةً من فضائله كفّر اللّه له الذّنوب الّتي اكتسبها بالاستماع » و اگر كسي يكي از فضائل آن حضرت را بشنود، خداوند همه گناهاني را كه از راه گوش انجام داده است مي بخشد، « و من نظر الي كتابٍ من فضائله كفّر اللّه له الذّنوب الّتي اكتسبها بالنّظر» و اگر كسي به نوشته اي درباره فضائل علي(ع) نگاه كند، خداوند تمام گناهاني كه از راه چشم كرده است مي پوشاند و از آن در مي گذرد. (6)
آنچه خوبان دارند تو تنها داري
امیرالمومنین عصاره خدمت و فضائل است. ما پنج پیامبر اولوالعزم داریم که عصاره همه هستی هستندو علی(ع) عصاره همه آنهاست. امام علي(ع) نه تنها اوصاف خوبان عالم را داراست و «آنچه خوبان همه دارند او تنها دارد» بلكه اوصاف تمامي پيامبران اولواالعزم را كه عصاره هستي هستند بجز پيامبر خاتم در او جمع آمده است. بيهقي يكي از دانشمندان نامي اهل سنّت چنين روايت نموده كه پيامبر اكرم(ص) فرمود: «من احبّ ان ينظر الي آدم في علمه و الي نوحٍ(ع) في تقواه و ابراهيم في حلمه و الي موسي في عبادته فلينظر الي علي بن طالب عليه الصّلوة و السّلام» (7) هر كسي دوست دارد به علم و دانش آدم بنگرد و مقام تقوا و خودنگهداري نوح را(مشاهده نمايد) و بردباري ابراهيم(نظاره كند) و به عبادت موسي(ع) (پي ببرد) بايد به علي بن ابي طالب(ع) نظر بيندازد.
محبت و علاقه پيامبر(ص) به علي(ع):
هر كس جامع كمالات باشد محبوب دلها نيز هست، پيامبر اكرم(ص) كه خود محبوب عالميان و خوبان و پاكان است، عاشق شيداي علي است، چرا كه به تصريح آيه مباهله، علي جان پيامبر است « انفسنا و انفسکم» و جان هر كس شيرين و دوست داشتني است. به همين جهت بارها پيامبر اكرم(ص) مي فرمود: «من احبّ عليّاً فقد احبّني...»(8) دوستدار تو دوست من است، و دشمن تو دشمن من.
شخصي از پيامبر اكرم(ص) پرسيد: «يا رسول اللّه انّك تحبّ عليّاً؟» .) اي رسول خدا علي(ع) را دوست مي داري؟ فرمود : « او ماعلمت انّ عليّاً منّي و انا منه» مگر نمي داني كه علي از من و من از اويم. آيا كسي جان شيرين و پاره تنش را دوست نمي دارد؟ (9) و در جایی دیگر فرمودند: «علیّ منی، مثل راسی مِن بدنی» (10) نسبت علی به من، به مانند سر من نسبت به تن من است.
عبادت علي(ع)
عبادت و بندگي مولا امير مؤمنان علي(ع) شهره جهان است، و مركز ثقل مقامات و منزلت هاي علي(ع) در كنار علم خدادادي همان عبادت ها و نمازها و ناله ها و نيازهاي شبانه اوست، اين مسئله تا آنجا اهميت دارد كه خداوند به ملائكه مباهات و فخرفروشي بوسيله عبادت هاي اميرمؤمنان مي كند.
از پيامبر اعظم(ص) نقل شده است که فرمودند: صبحگاهي جبرئيل با شادي و حالت بشارت بر من وارد شد. گفتم حبيب من چه شده تو را خوشحال و بشارت رسان مي بينم؟ پس گفت: اي محمد!(ص) چگونه خوشحال نباشم و حال آن كه چشمم بخاطر اكرامي كه خداوند نسبت به برادرت و جانشينت و امام امتت علي بن ابي طالب روا داشته، روشن شده است، پس پيامبر اكرم(ص) فرمود: چگونه خداوند برادرم و امام امتم را گرامي داشته است؟ گفت: « باهي بعبادته البارحة ملائكته و حملة عرشه » خداوند با عبادت ديشب علي بر ملائكه و حاملان عرش مباهات نموده است. و فرموده است: « ملائكتي انظروا الي حجّتي في ارضي علي عبادي بعد نبيّي» لائكه من نگاه كنيد به حجّتم بر بندگانم در زمين بعد از پيغمبرم « فقد عفر خدّه في التّراب تواضعاً لعظمتي» براستي صورت و گونه اش بر خاك نهاده است بخاطر تواضع در مقابل عظمت من « اشهدكم انّه امام خلقي و مولي بريّتي» شما را شاهد مي گيرم كه او (علي) پيشواي مخلوقم، و سرپرست مردمان من مي باشد.(11)
جریان مرّة بن قیس و جایگاه دو انگشت :
در حرم مطهر امام علی(علیه‌‌السّلام) و داخل ضریح مبارک، روی صندوق چوبی داخل ضریح، جایگاه دو انگشت قرار دارد. که جریان آن به این شرح است:
مَرَّة بن قَیس مردى کافر بوده و غلامان بسیارى داشت. روزى مَرّه با افراد قبیله‌‌‌ى خود درباره پدران، اجداد و بزرگان قبیله صحبت مى‌‌کرد. به مرّه گفته شد اکثر پدران و اجدادت با شمشیر علی بن أبی طالب کشته شده‌‌اند. مرّه خشمگین شد و سراغ قبر علی بن أبی طالب را گرفت. به او گفته شد که قبر علی در نجف است. مره نیز سپاهى با دوهزار نفر سوار کار و چند هزار نفر پیاده آماده کرد و به سمت شهر نجف حرکت کرد.وقتى سپاه مره به نجف نزدیک شد مردم داخل شهر تحصن کردند.
سپاه مره به مدت شش روز با مردم نجف جنگید تا اینکه توانست گوشه‌‌اى از دیوار شهر را ویران کرده به داخل شهر راه پیدا کند. با ورود سپاه مره، مردم شهر گریختند. مرة به طرف حرم مطهر آمد و با چکمه داخل حرم شد و نزدیک ضریح مطهر آمد و به صاحب بارگاه گفت: «اى على! تو پدران و اجداد مرا کشته‌‌اى؟». و با گفتن این جمله تلاش کرد ضریح مطهر را با شمشیرش بشکافد. در این لحظه دو انگشت از داخل ضریح بیرون آمد و مرّه بن قیس را به دو نیم کرد و در جا به دو سنگ سیاه تبدیل شد. این دو سنگ سیاه به دروازه شهر نجف آورده شدند و هر کس که به زیارت بارگاه أمیرالمؤمنین(ع) مى‌‌آمد آنها را با پایش مى‌‌زد. این دو سنگ مدتها در کنار دروازه شهر بودند تا اینکه روزى یکى از خادمان مسجد کوفه آنها را برداشته و به کنار در مسجد کوفه برد و هر زائرى که قصد داشت به این دو سنگ لگد بزند از او پولى مى‌‌گرفت و از این راه کسب روزى مى‌‌کرد. (12) این معجزه مشهور است و ابوالقاسم فردوسی در این مورد چنین سروده است:
شهی که کرد به انگشت مُرّه را به دو نیم / برای قتل عدو ساخت ذوالفقار انگشت
امیرالمومنین(ع) در دوران زندگی خود بسیار مشکل گشا بودند، شیعه او هم باید گره گشای مشکلات دیگر شیعیان باشد.
عنایت شاعرانه امام علی(ع)
عالمی از علمای نجف اشرف که اتفاقاً شاعر زبردستی هم بوده و به دو زبان فارسی و عربی هم خیلی خوب سخن می گفته، در حرم مطهر حضرت علی صلوات الله علیه نشسته بود، دید یک نفر عوام آمد جلوی ضریح مقدس و این شعر را گفت: «شمع می سازم برایت یا امیرالمؤمنین (علیه السلام) * قد این گلدسته هایت یا امیرالمؤمنین (علیه السلام)»
شاعرعالِم که اتفاقاً از نظر مالی هم خیلی در مضیقه بوده مشاهده کرد به محض اینکه آن مرد عوام این شعر را گفت: طرف روبروی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ( مقابل آنجائی که ضریح مبارک با انگشت حضرت شکافته شده ) در آنجا یک قندیل بسیار گرانقیمت بود و آن هدیه یکی از پادشاهان که برای حرم آورده و نصب نموده بودند، پاره شد و پایین آمد بلافاصله این مرد آن را گرفت که نشکند، تولیت آستان قدس علوی آنجا بودند.
ماجرا را مشاهده کرد، فهمید عطای مولا علی است! ولی این بنده خدا که نمی خواست قندیل طلا را برد وآنرا به تولیت آستان داد. بلافاصله چهار پایه آورند و آنرا نصب کردند. ولی وقتی پایین آمدند، دوباره قندیل پاره شد و آمد و افتاد در دامن این آقا!این دفعه نکته ای بود : آن اینکه دفعه اول مرد عوام زیر قندیل بود ولی این دفعه زیر قندیل نبود ولی باز آمد و در دامنش افتاد. در نتیجه این مطلب که این عطای مولا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است کسی شک نکرد! تولیت گفت: این را حضرت به شما جایزه مرحمت کرده اند این را ببر و بفروش. مرد عوام گفت: این را خودم هم فهمیدم ولی به کی بفروشم؟ خود تولیت گفت: من از پولهایی که مردم نذرامیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) کرده و در ضریح مقدس ریخته اند به شما می دهم و این را از شما می خرم و این دفعه پاره نخواهد شد و همینطور هم شد ، بردند و نصب کردند ولی این بار پاره نشد. ( این قندیل هم اکنون داخل ضریح مطهر امیرالمومنین (ع ) می باشد که از طرف پایین پای مبارک نزدیک درب ضریح مطهر قابل رویت می باشد ) .
آن عالم شاعر فقیر، سری تکان داد و گفت: عجب ما تا حال ضرر کردیم، این قدر که در فقر بسر بردیم، عقلمان نرسیده که یک قصیده ای برای حضرت بگوییم و بیاییم پول بگیریم. لذا همان شب نشست و یک قصیده یا غزل بسیار خوبی در مدح مولا سرود. فردا آمد نگاه کرد ببیند کدام قندیل قیمتش بیشتر است زیر یکی از آنها ماند و خودش را یک کمی عقب کشید که اگر افتاد سرش را نشکند. قصیده را با صدای خوب خواند و منتظر بود که قندیل بیفتد ولی خبری نشد.با خودش گفت: شاید حضرت نپسندیده، لذا سه روز، پی در پی شعرهایی سرود ولی خبری نشد. روز سوم خیلی عصبانی شد و با عصبانیت گفت: یا علی! اگر بگویی اول مسلمان بودم، قبول، اگر بگویی داماد پیغمبر بودم، قبول، اگر بگویی فاتح خیبر بودم قبول، اگر ... آخه اون شعر بود که آن عطا را دادی؟ «شمع می سازم برایت یا امیرالمؤمنین علیه السلام* قد این گلدسته هایت یا امیرالمؤمنین علیه السلام»ولی برای شعر من چیزی ندادی، با حضرت قهر کرد و رفت، همان شب در خواب مولا امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) را زیارت کرد در حالی که لبخند بر لبانش نقش بسته بود فرموند: « او خاص برای خدا گفته بود، ولی تو به خاطر عطا گفتی. فرق شعر تو با او این بود. ولی در این حال چون تاکنون کسی از در خانه ما دست خالی برنگشته این مطلب را یاد بگیر و برو، و آن اینکه یکی از شعرای شیعه و ثروتمند که در هندوستان است (آن موقع پاکستان و هندوستان از هم جدا نشده بود) بیتی را سروده در مصرع دوم مانده! شما این را یاد بگیر: « به آسمان رود و کار آفتاب کند»به او بگو مصرع اول را بگوید و شما این را بگو چون نذر کرده که نصف ثروتش را به کسی بدهد که مصراع دوم را بیاورد، بگو و جایزه را بگیر.این شاعر بالاخره رفت و در هندوستان فرد مزبور را پیدا کرد و به او گفت: شنیده ام شما شعری در مدح امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سروده ای و در مصرع دوم یک بیت مانده ای؟جواب داد: بله! و شعر را گفت: «به ذره گر نظر لطف، بوتراب کند»شنیده ام کسی تا به حال بقیه اش را نگفته؟ گفت: بله، کسی نگفته و نذر کرده ام هر کس بگوید نصف ثروتم را بدهم.بلافاصله عالم شاعر گفت: « به آسمان رود و کار آفتاب کند».شاعر هندوستانی گفت: احسنت! معلوم است شاعر زبردستی هستی؟! گفت: شاعر هستم ولی این حکایتی دارد و جریان را گفت. او هم خیلی خوشحال شد که آقا امیرالمؤمنین (ع)شعر او را قبول کرده و به نذر خود عمل کرد و ثروتش را بین خود و او تقسیم کرد.(13)
برادران خواهران نمازگزار، سالروز ولادت چنین مرد بزرگی را در پیشرو داریم، این روز را بزرگ بدارید و جشن بگیرید وبه دیدار سادات بروید و به یکدیگر هدیه بدهیدو افتخار کنید که ولادت امیرالمومنین(ع) است.
خداوندا را ما و نسل ما را عاشق و محب امیرالمومنین(ع) قرار بده.
در آغاز خطبه دوم خود و همه شما برادران وخواهران مکرمه را دعوت می کنم به تقوی الهی، مراقبت و مواظبت از خودمان که دستورات خدا را در زندگی در اولویت قرار دهیم که مایه عزت و سربلندی است و مخالفت با دستورات الهی باعث ذلت و سرافکندگی است.
مناسبتهای را به اختصار خدمتتان عرض می کنم.
عبادات در این ماهها ، مانند نسیم بهار است، اگر در بهار پنجره را باز کنیم و در هوای تازه چند نفس عمیق بکشیم لذت خواهیم برد ولی اگر پنجره بسته بود و بیرون نیامدی و از این هوای لطیف استفاده نکردید خودتان ضرر کرده اید. ماه رجب، ماه سرازیر شدن رحمت به سوی بندگان است. منتهی برای کسی که پنجره دلش را به سوی این باران رحمت باز کند و از آن استفاده کند.
امام علی (علیه السلام) بعد از رحلت رسول خدا(ص) فرمودند: «کانَ فِی الْاَرْضِ امانانِ مِنْ عَذابِ اللّه وَ قَدْ رُفِعَ اَحَدُهُما فَدُونَکُمُ الْاَخَرُ فَتَمَسَّکُوا بِهِ» دو چیز در زمین مایه امان از عذاب خدا بود که یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید! « اَمَّا الْاَمانَ الَّذی رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله » امّا امانی که برداشته شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله بود «وَ اَمَّا الْاَمانُ الْباقی فَالْاِسْتِغْفارُ » و امان باقیمانده استغفار است (14) که خداوند متعال به پیامبرش فرمود: «وَ ما کانَ اللّه لِیُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فیهِمْ » خدا آنان را عذاب نمی کند در حالی که تو در میان آنانی، «وَ ما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُون» عذابشان نمی کند تا آن هنگام که استغفار می کنند.(15)
در فضیلت ماه رجب
در روایات منقول از پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) نام هایی برای «رجب » ذکر شده است از جمله آنها «رجب الفرد الاصب » می باشد، زیرا در این ماه رحمت الهی همچون بارانی که از آسمان می آید بر بندگانش فرو می ریزد، به این ماه «اصم » هم گفته اند زیرا از نظر فضیلت کمتر ماهی به آن می رسد و حتی در زمان جاهلیت مورد تعظیم و احترام اعراب بوده و حرمت آن را نگه می داشته اند . رجب به «شهر الاستغفار» هم معروف است زیرا در این زمان عباد خداوند با طلب آمرزش و مغفرت از سیئات فاصله می گیرند و به رحمت الهی نزدیک می شوند و در واقع در این جویبار روح و روان خویش را از هرگونه آلودگی منزه ساخته و رذائل و خباثت ها را از قلب خود می زدایند، در برخی منابع روایی این ماه را «شهر امیرالمؤمنین (ع)» نامیده اند یعنی ماه ولایت زیرا در سیزدهم رجب ولادت آن امام متقین و پیشوای پرهیزگاران روی داده است همچنان که شعبان را ماه رسول خدا (ص) و رمضان را ماه خدا گفته اند، رجب را «حبل الهی » نیز نامیده اند، زیرا ریسمان رحمت الهی و لطف ربوبی برای بندگان از عالم ملکوت آویخته می شود تا هر کس بخواهد توسط آن به مقام قرب راهی یابد.(16)
کلید حل مشکلات از بیان حضرت آیت الله بهجت
هنگامی که فرزندآیت الله بهجت به زرند تشریف آورده بودند، از ایشان سوال کردیم ، شخصی حاجتی دارد که هرچه دعا می کند، مستجاب نمیشود، پدر بزرگوارتان در این زمینه چه راهکاری دارند؟ ایشان کلیدی را معرفی کردند که تمام مشکلات مادی و معنوی را برطرف می کند : پدرم فرمودند برای رفع گرفتاری در امور مختلف از جمله اشتغال و ازدواج زیاد از روی اعتقاد کامل بگویید: «أستغفر الله»، غیر از ضروریات و واجبات هیچ چیز شما را از گفتن این ذکر منصرف نکند تا کلیه ابتلائات رفع شود،حتی بعد از رفع آنها هم بگویید، برای اینکه امثال آنها پیش نیاید و اگر دیدید رفع نشد، بدانید یا ادامه نداده‌اید، یا آنکه با اعتقاد کامل نگفته‌اید.
ریشه و پایه بهار بندگی و زمینه سازی برای ورود در ماه مبارک ریشه در ماه رجب گذاشته می شود،آن هم با ذکر شریف «أستغفر الله» که توصیه شده است این ذکر را بسیار در این ماه بگویید. از امام صادق (ع) نقل شده که حضرت محمد (ص) فرمود: رجب ماه استغفار امت من است، پس در این ماه طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است و رجب را «اصب » می گویند زیرا که رحمت خداوند در این ماه بر امت من بسیار ریخته می شود پس بسیار بگوئید : « استغفر الله و اسئله التوبة » (17).
عظمت وفضیلت اعتکاف:
در عظمت اعتکاف همین بس که خدای تبارک و تعالی قهرمان توحید حضرت ابراهیم (ع) و فرزند ذبیحش حضرت اسماعیل(ع) را موظف به خدمتگزاری معتکفین در خانه حق می کند. چنانچه در قرآن نیز آمده است: « وَعَهِدْنا إِلی إِبْراهِیمَ وَإِسْماعِیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطّائِفِینَ وَالْعاکِفِینَ و َالرُّکَّعِ السُّجُودِ» (18) و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: «خانه مرا برای طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان ، پاک و پاکیزه کنید»!
هم اکنون اداره تبلیغات اسلامی شهرستان در حال ثبت نام از معتکفین است، شما مومنین نیز می توانید به هرچه بهتر برگزار شدن این مراسم کمک کنید. در ایام محرم برای عزاداری،هزینه های زیادی صرف می شود، شما می توانید بخشی از آن را به مراسم پر فیض اعتکاف اختصاص دهید. پاکترین و بهترین بندگان خدا و عاشقان خدا به مدت سه روز در مسجد می مانندو به ذکر و عبادت خدا می پردازند.عده ای تماس می گیرند که دوست دارند در اعتکاف شرکت کنندولی توان مالی پرداخت هزینه را ندارند. شما می توانید نذر و نذورات خود ویا کمک های مالی خودتان را به دفتر امام جمعه و یا اداره تبلیغات بیاورید. اگر برای سلامتی خودتان یا فرزندانتان گوسفند عقیقه ای نذر دارید ، زمان اعتکاف، زمان مناسبی برای ادای این نذر است. کسانی که نمی توانند روزه بگیرند یا به اعتکاف بیایند می توانند با شریک شدن در تامین هزینه های اعتکاف در این ثواب این عبادت الهی شریک بشوند و از این فیض محروم نمانند.
اعتکاف ، معجونی از عبادات بزرگ است. حضور در مسجد جامع یک شهر (البته مقام معظم رهبری فتوا دادند که در کل مساجد شهر می توان اعتکاف کرد)، نماز ، روزه، دیدار مومنین، وبعضی از آداب حج (مثلاً در حالت احرام ، یکی از مُحرماتِ احرام عطر زدن ودوری از هرماده خوشبواست، معتکف هم درایام اعتکاف نمی تواند از ماده خوشبو استفاده کند حتی ازخمیر دندان خوشبو هم نمی تواند استفاده کند وباید از خمیردندان ویا صابون های بی بو استفاده کند). صفای روح ، پاک شدن انسان مانند روزی که از مادر متولد شدن، نورانی شدن دل، حاجت روا شدن و اعمال ام داوود و دعا رفع گرفتاری از دیگر محسنات اعتکاف است.خداست که گره های زندگی ما را باز می کند و به انسان عزت می دهد. از این فرصت طلایی و بهار عبادت استفاده کنید. چه بسیار زمانها بگذرند که در قبر خوابیده باشیم و فرصت انجام کارهای نیک از دست ما برود. حداقل یکبار در عمرمان این عبادت را بجا بیاوریم و در پرونده اعمال خودمان ثبت کنیم.
اعتکاف رسول خدا(ص) :
اعتکاف به قدری با عظمت است که رسول خدا (ص) با اینکه اشرف مخلوقات وانسان کامل بودند ونیازی به اعتکاف نداشتند، دهه پایانی ماه مبارک رمضان را اعتکاف می کردند. از زمانی که به شهرمدینه آمدند اعتکاف را انجام می دادند و هیچگاه آن را ترک نکردند. در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام آمده است : « یک سال، جنگ بدر در ماه رمضان واقع شد. پس پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم اعتکاف ننمودند؛ از این رو، در سال بعد 20 روز اعتکاف نمودند، 10 روز برای همان سال و 10 روز برای قضای سال قبل »(19) البته در جمهوری اسلامی ایران سه روز ایام الابیض ماه رجب، یعنی روزهای 13و14و15 ام این ماه مبارک، اعتکاف را انجام می دهند که به اعتکاف رجبیه معروف ست .در هیچ جای دنیا چنین برنامه هایی برگزار نمی شود که جوانان اینگونه با ذوق و شوق شرکت کنند.
مقام معظم رهبری در سخنرانی بسیار مهمی نقشه راه یکساله مدیریت را هم برای مردم و هم برای مسئولین مشخص کردند و امسال را سال تولید و اشتغال نامیدند. همه نگاهها به کشور ماست دنیا به ما نگاه می کند، ما از زیر بار ظلم طاغوتیان آزاد شدیم و مردم مالک خودشان شدند.
امروز جهانیان از خود می پرسند ، مردم ایران که این همه خون دادند و جان دادند آیا اسلام ناب و دین تشیع جعفری زندگی دنیایی و اقتصادی آنها را هم درست کرده است؟ اگر زندگی مردم درست شد بالاترین تبلیغ برای دین تشیع است و همه دنیا می فهمند که ایرانیان چون حکومت اسلام را انتخاب کردندو راه تشیع را در پیش گرفتند دین و دنیا آنهاهم درست شد.این راه ، راه درستی است . اگر زندگی مردم درست نشود باعث بدبینی جهانیان به اسلام می شود. به این جهت مقام معظم رهبری تاکید دارند که باید اقتصاد درست شود بالاترین مبارزه و مرگ بر امریکا این است که حرف ولی روی زمین نماند و به نقشه راهی که تعیین می کند برویم.
مناسبت های هفته :
بیستم فروردین ماه سالروز قطع رابطه ایران و آمریکا را پیشرو داریم.
فروردین، یادآور روز ملی فناوری هسته ای و اعلام بومی شدن دانش هسته ای در ایران اسلامی و مجهز شدن سرزمین ایران به انرژی هسته ای و در واقع روز بزرگ تحقق شعار «ما می توانیم» است. ياد شهداى افتخارآفرين هسته ای را گرامی می داریم.
مضربودن رابطه سياسى با آمريكا
بعضی ها معتقدند باید با امریکایی ها مذاکره کرد و رابطه خودرا با آنها درست کنیم ولی مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: « رابطه سياسى با آمريكا براى ما مضر است؛ اولاً خطر آمريكا را كم نمى‌كند. آمريكا به عراق حمله كرد، در حالى كه با هم رابطه سياسى داشتند، سفير داشتند، اين آنجا سفير داشت، آن هم اينجا سفير داشت. رابطه، خطر جنون‌آميز و سيطره‌طلبانه هيچ قدرتى را از بين نمى‌برد.
ثانياً وجود رابطه براى آمريكائى‌ها - نه امروز، هميشه اينطور بوده - وسيله‌اى بوده است براى نفوذ در قشرهاى مستعد مزدورى در آن كشور. انگليسى‌ها هم همينطور بودند. انگليسى‌ها هم در طول ساليان متمادى سفارتخانه‌شان، مركز ارتباط با سفلگان ملت بود؛ كسانى‌كه حاضر بودند خودشان را به دشمن بفروشند.(۱۳/۱۰/۱۳۸۶) »
امروز نیز انگلیسی ها در کشورهای دیگر نوکر بی جیر مواجر پرورش می دهند. مثلا پادشان عربی خاورمیانه ، از نوکران آنها هستند وگرنه چه کسی با اسرائیل خون آشام صلح می کند؟! همه می بینیم که در کنفرانسهای مشترک عربی با اسرائیل ، چقدر روابط عادی است.
نفوذی که مقام معظم رهبری از آن صحبت می کنند ، همین است.پادشاهان عربی منطقه به اسم پادشاه هستند ولی هرچه انگلیسی ها می گویند گوش می دهند. انگلیسی ها به آنها گفته اند: ما پادشاهی شما را حفظ می کنیم شما هم به همه حرفهای ما گوش بدهید. این است که مقام معظم رهبری فرمودند نباید مذاکره کرد و این مذاکرات ضرر دارد و زمینه نفوذ را فراهم می کند. ایشان فرمودند باید به به جوانان بها دهید،آنها سرمایه های این کشور هستند. چندین سال است که جنگ نابرابری در جهان ، علیه ما شکل گرفته است. اگر در جریان هسته ای، موشکی و فضایی ما پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته ایم برای این است که این بخش ها را به عهده جوانان گذاشته ایم. امروز هم باید به جوانان بهاء داد و زمینه حضور آنها در میدان اقتصادی فراهم کرد تا گره های تا کشور ما از لحاظ اقتصادی هم تبدیل به یک کشور پیشرفته شود .
ما در بحث تولید زیادی موانعی داریم که باید امسال این موانع برطرف شود . مثلا اگر شخصی بخواهد یک کار تولیدی در ایران راه بیندازد، دائما به ادارات مختلف پاس داده می شود و کلی استعلام از اداره های مختلف باید گرفته شود و هر بار نیز یکی از مسئولین مربوطه و یا کارشناس آن بشخ نیست و بعد از کلی رفت و آمد می توان از او یک امضاء گرفت و بعد از یکشال دوندگی ،سرمایه گذار از راه اندازی کار تولیدی اش، پشیمان می شود. این کاغذبازی ها واین همه اذیت و آزار مردم یک مانع برای کارهای تولیدی است.
راست و دروغ این گفته را نمی دانم ولی می گویند از یک سرمایه گذار ایرانی در اندونزی سوال شده بود چرا اینجا سرمایه گذاری کردی و توی ایران سرمایه گذاری نمیکنی؟ گفته بود، توی ایران کاغذ بازیها وقت و انرژی زیادی را از انسان می گیرد وخیلی جلوی پای آدم سنگ می اندزند ولی برای سرمایه گذاری تو ی اندونزی فقط 4-3 ساعت وقت لازم است و همه کارها سریعا و پشت سرهم و در داخل یک اتاق انجام می شود. زمانی که برای استعلام، وام و دیگر برنامه ها لازم است نهایتا یک روز زمان می برد. با این کاغذ بازی و پروسه های طولانی کار درست نمی شود و موانع سر اشتغال جوانان برداشته نمی شود.
جوانان توان ، فکر لازم برای راه اندازی کارهای تولیدی را دارند ولی سرمایه ندارند که بانک مسئول تامین این سرمایه است ولی متاسفانه بهره و سودی که بانکها ما در ایران می گیرند در بلاد کفر هم نمی گیرند. هر کس از بانک وام گرفت، بیچاره می شود و بعد از مدتی هرچه زحمت کشیده و درآورده باید تقدیم بانک کند. نه تنها سود نمی کند زیر قرض هم می رود. این سودهایی که بانکها می گیرند، اصلا اسلامی نیست. به اسم 18 درصد وام می دهند ولی در نهایت با ترفندهای خودشان 30-40 درصد از مردم سود می گیرند که اسلامی نیست. این معضل نیز باید حل شود. برطرف کردن موانع تولید که در کلام مقام معظم رهبری است، همین است که اولا بانک ما ربا نگیرد، ربا جنگ با خداست. خداوند در قران می فرماید: « يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا ... » (20)خداوند ربا را نابود می کند و به محاق می برد . ماه یک بدر دارد که قرص تمام است وبه شب چهارده معروف است ویک محاق دارد که وقتی ماه باریک می شود و کوچک می شود می گویندماه به محاق رفته است وباریک شده است. خداوند در قران می فرماید: « يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا ... » خداوند ربا را نابود می کند و به محاق می برد. امروزه تولید و اقتصاد ما را ربا نابود کرده است، برای اینکه مشکل تولید جوانان ما حل شود باید این دو معضل حل شود. تا مشکلات اقتصادی حل شود و کشور آباد شود.
امام راحل (ره) می فرمودند : اگر می خواهید کنترل جمعیت را برنامه ریزی کنید وقتی این کار را انجام دهید که جمعیت کشور به دویست میلیون نفر رسیده باشد. الحمدالله نعمت های خداوند در کشور ما بسیار زیادند و دویست میلیون نفر به راحتی می توانند ارتزاق کنند.مثلا همین استان خودمان که چهار فصل است و نعمت های تابستانی و زمستانی را با هم دارد. یک گوشه آن کویر ، گوشه دیگر دشت و صحرا یک جا برف و باران جای دیگر گرم و خشک است. معدن زغال سنگ شهر ما ، مانند یک مادر است که تا دویست و سیصد سال می تواند فرزندان خودش را ارتزاق کند. خدا را شکر می کنیم که نعمت های خودش را در اختیار ما قرا داده است . اگر طبق فرمایش مقام معظم رهبری عمل کنیم و از این منابع به درستی استفاده کنیم، کشورما آباد خواهد شد. بالاترین تبلیغ برای مذهب تشیع همین است که اقتصاد کشورمان را درست کنیم تا کشور آباد شود. در آن صورت است که دنیا رو به حضرت علی و حضرت زهرا (س)می آورد .
در پایان خطبه به چند مشکل و معضل شهرستان که مردم با دفتر تماس کردندو مطرح کردند ،اشاره می کنم:
تعدادی از شهروندان معترض بودند که در شهر ما تاکسی نیست و برای جابجایی توی شهر حتما باید از آژانس استفاده کنند. همه مسئولین و مدیران ماشین دارند وبنابراین مشکل را درک نمی کنند. ولی اگر قرار باشد هر دفعه جایی می روند، 3000 تومان پول آژانس بدهند واقعا به صرفه نیست. چه کسی باید مشکل را حل کند؟ همه شهرهای اطراف ما تاکسی دارند ولی متاسفانه توی شهر ما اصلا تاکسی نیست. این ظلم است که هرجا می خواهی بروی 3000 تومان بدهی، مدیران و مسئولین شهر باید به این نکته توجه کنند.
مشکل دوم این است که متاسفانه در شهر ما یک بازار روز، وجود ندارد تا اگر کسی تولیدی دارد آنجا عرضه کند. مثلاً محلی باشد مردم بتوانند محصولات خانگی خودشان را اعم از تخم مرغ خانگی، سبزی، شیر و... را عرضه مستقیم داشته باشند . و یاصنایع دستی خودشان را مانند تابلو ، فرش و هر هنر دیگری دارندعرضه کنند تا هم کسب درآمد داشته باشند و مایحتاج خود را به صورت طبیعی و تازه تهیه کنند. در همه شهرها این بازار روز وجود داردولی متاسفانه این امکان در شهرستان ما نیست.
پی نوشت:
1- احقاق الحق ، جلد ۴ صفحه ۲ / ترجمه ی کتاب کَشفُ الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (علیه السلام) از تالیفات علامه حلی (رضوان الله تعالی علیه ) صفحه ۲۰ الی ۲۱ ( مترجم سید مجتبی علوی تراکمه ای )
2- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۱۱ ص ۴۴۴۵
3- مناقب ابن شهرآشوب، ج 3، ص 268.
4- در نقل بحارالانوار دارد، «الرّياض = با همه درختان» ر ك بحارالانوار، ج 28، ص 197 و بحار ج 35، ص 8 - 9.
5-المناقب، الموفق بن احمد الخوارزمي، قم، جامعه مدرسين، چاپ چهارم، ص 32، ابن شاذان، مأة منقبه، قم مدرسةالامام المهدي(ع)، ص 177، حديث 99، اين حديث را منابع متعدد اهل سنت مانند، عسقلاني، لسان الميزان، ج 5، ص 62، ذهبي، ميزان الاعتدال، ص 467و...نقل نموده است
6- المناقب، همان ص 32، حديث 2؛ فرائد السمطين، ج 1، ص 19، ينابيع المودة، قندوزي باب 56، مناقب السبعون، حديث 70
7- به نقل از شيخ طوسي، امالي، قم، دارالثقافه، 1416، ص 416، مجلس 14، ديلمي، ارشادالقلوب، انتشارات شريف رضي، 1412 ه.ق، ج 2، ص 363؛ علامه حلّي، شرح تجريد الاعتقاد، جامعه مدرسين قم، ص 221
8- كنزالعمّال، متقي هندي، بيروت، مؤسسة الرساله، ج 11، ص 622، حديث 33024.) هر كس علي را دوست بدارد به من محبّت ورزيده است.» و فرمود: «محبّك محبّي و مبغضك مبغضي؛(همان، روايت 33023
9- المناقب، الموفق بن احمد الخوارزمي، قم، جامعه مدرسين، چاپ چهارم، ، ص 64
10- ینابیع المودة ج ۱ ص ۱۰ - حلبی در سیره خود ج۱ ص ۳۴ - محب طبری در ذخائر العقبی ص ۶۳ - متقی هندی در کنزالعّمال در پاورقی ج ۵ ص ۳۰- احمد بن حنبل در مسند - ابن حجر در الصوائق المحرقه ص۷۶ نقل می نمایند.
11- بحارالانوار، داراحياء التراث العربي، ج 41، ص 21 ذيل روايت 28
12- تاریخ النجف الأشرف، محمد حسین حرزالدین، 445
13- برگرفته از کتاب خرمن معرفت
14- نهج البلاغه، ، محمد دشتی ، حکمت 88، ص 642
15- سوره مبارکه انفال ،آیه 33
16- ر. ک : بحارالانوار، ج 97، ص 26 - 55; تحف العقول ابن سعید حرانی، ص 304 - 511
