بسم الله الرحمن الرحيم
سخنراني در مدرسه حكمت 5/8/1389
پرسش و پاسخ
«السلام عليك يا صاحب الزمان (عج) يا اباصالح يا بقية الله ادركني و اغثني»
سعادتي نصيب بنده شد كه در جمع شما دختران خوبم حضور پيدا كنم، از مديريت خوب اين آموزشگاه دبيران و معلمین شما تشكر و قدرداني مي كنم مخصوصا از مسئول اين دبيرستان كه اين فرصت را ايجاد كردند كه چند دقيقه اي در خدمت شما باشم اميدواريم خداي تبارك و تعالي توفيق علم و ايمان، سعادت و خوشبختي را نصيب همه ما بفرمايند.
يك چند تا توصيه خدمت شما عرض مي كنم بعد سوالاتي هست در خدمت شما هستيم.
وصل و آثار آن
دختران خوبم من و شما مثل شاخه ي به يك تنه درخت هستيم وقتي كه اين شاخه را از تنه جدا كنند اين شاخه خشك مي شود ما وصل به درخت توحيد هستيم، حيات معنوي ما، خوشبختي و سعادت ما كمك حال ما در زندگي ارتباط با خداوند تبارك و تعالي است. اگر ما اين ارتباط را قطع بكنيم در واقع رگ حيات معنوي خودمان را قطع كرديم. هر چه ارتباط بيشتر باشد نتيجه اش شامل خود ما مي شود، حيات ما مي شود، مشكلات ما حل مي شود، گرفتاريهاي ما حل مي شود، صبر و تحمل ما در زندگي بيشتر مي شود. انسان وقتي به يك قدرت برتر اميد داشته باشد كه مي تواند مشكلات او را حل بكند صبر و تحملش بيشتر شده و اميد در زندگي پيدا مي كند افسرده و مضطرب نمي شود، نا اميد نمي شود. ولي اگر آمد و اين ارتباطش را قطع بكند عامل حياتش را قطع بكند مثل چوب مي شود خشك مي شود «و من اعرض عن ذكري فان له معيشة ضنكا» قرآن مي فرمايد: هر كس از ياد، ذكر و از ارتباط با من رويگردان شد زندگي بر او سخت و ناگوار خواهد شد. |
| نظرات: 0 بازدید شده: 627 مرتبه ارسال شده توسط: مدیر در تاریخ: 1389.10.12 بیشتر بخوانید |