باطن قرآن
يـكـى از مـبـاحثى كه از قديم مطرح بوده است , اين است كه چند درصد آيات قرآن كريم , آيات الاحكام است .
اولين عالمانى كه تفسير موضوعى نوشته اند كسانى هستند كه در رابطه با آيات الاحكام رساله يا كتاب نوشته اند زيرا اين بحث , نوعى تفسير موضوعى است .
آنـچه اكنون مطرح است , اين است كه در حدود پانصد آيه , آيات الاحكام را تشكيل مى دهد يعنى حدود يك دوازدهم آيات قرآن كريم , زيرا قرآن داراى شش هزار و دويست و سى و شش آيه است .
لـكن اين بيان از جنبه اى ممكن است درست باشد ولى با توجه به واقعيت امر, صحيح نيست زيرا آنـان كـه آيـات الاحـكـام را در ايـن حدود تصور كرده اند, تنها به آياتى توجه داشته اند كه صريحا متعرض احكام و تكاليف شده است مثل : (اقيموا الصلوه و آتوا الزكاه ), (احل اللّه البيع و حرم الربا) و امـثـال ايـنها.
در حالى كه به اعتقاد اين جانب احكام شامل تمامى دستورات شرع , نسبت به روش زنـدگى انسان مى شود و اساسا قرآن , تمامى آياتش , دستور العمل است و شيوه زندگى انسان را بـيان مى كند, حتى آنجا كه قصه نقل مى كند.